• 77
    fm’nin güncel varyantı.

    yine oynarken şunu idrak ettim ki bu ingiltere alt ligleri insan işi değil. en zor modu şu alt ligler yani kesinlikle. özellikle de sıfır bir antrenör olarak 6. liglerden başlıyorsanız, ipin üzerinde dans ediyorsunuz.

    ulan 24 takım var zaten. hazırlık maçı bile yapmayıp sadece lig oynasan sezon sonunda 46 maç yapmış oluyorsun minimum. o da play-off yoksa. bu yetmezmiş gibi ingiltere’de ne fa cup’ı bitiyor, ne carabao’su bitiyor, ne efl trophy’si bitiyor. 4 tane ayrı organizasyon.

    buna kadro mu dayanır? geniş kadro işi de çok zor. ya kaliteden ödün verip saçma sapan adam yığacaksın ya da insanı sınırlarda kaliteye gideceksin. bu sefer de sakatlıklardan, yorgunluktan belini doğrultamıyorsun. bitti mi? bitmedi. bunlar yetmezmiş gibi bir de çalışma izni piyangosu var. regen messi bul istersen, adamlar izin vermezse geçmiş olsun.

    bu kadar mı? hayır. ulan bir ligde her takımın bambaşka bir dizilişi olur mu? 3’lü oynayan, 5’li oynayan, çift forvet oynayan, 4 merkez orta saha oynayan… 24 takım olunca pers ordusu gibi bin milletten sistem getirmişler liglere amk. yani bunu oynayan anlar, diğerlerine anlamsız gelebilir ancak gerçekten aşırı fark ediyor. 3 gün önce lig liderini darmaduman eden takım, 3 gün sonra evinde sonuncu tarafından harcanıyor. gerçekten kimin ne yapabileceğini asla kestiremiyorsunuz. 24 takım olunca bir yerden sonra her maça aynı konsantrasyon, hazırlık da imkansız. zaten sakatlığı yorgunluğu derken illa ki bazı şeylere mecbur kalma durumu da var. üstüne sağanak yağışı, çamur zemini de bitmediğinden istikrarlı oyunlar görmek çok zor.

    her şeyi kontrol etmek çok çok zor. hal böyle olunca gerçekten ipin üstünde dans etmekten farkı yok bu ingiltere’nin. 5 maç kazanıp 3. oluyorsun, 3 maç kaybedip 14. oluyorsun. ipin ucu kaçtığı anda koymak için sırada bekliyor donchaster, bradford, spennymoor… yiğidin harman olduğu yer burasıdır beyler.

    şimdilik 4. sezonumda 4. lige yükseldim. takım olarak değil tabii. bireysel anlamda. beklentilerin üstünde işler yaptığım için bulunduğum takımlarda. hedef 2040 gibi premier lig. bakalım.
  • 78
    oyunun en zevkli hali kesinlikle uyduruk bir futbolculuk geçmişiyle işsiz başlamak. deneyimli oyuncular için pro futbolculuk geçmişiyle falan başlayınca oyun çok kolay oluyor, galatasaray ile iki yılda şampiyonlar ligi bile alabiliyorsunuz.

    ben bu kez yarı profesyonel futbolcu geçmişiyle işsiz başladım. ilk sezon epey bir işsiz kaldıktan sonra son 5 ayda iskenderunspor'u çalıştırdım. kötü durumdalardı, ligde tuttum. sonra ingiltere'nin en alt ligine (vanarama national league nort/south) yeni çıkmış olan yarı profesyonel bir kulüple, hendonla anlaştım. ligin en düşük bütçeli takımıydık. maalesef football manager kariyerimde ilk kez küme düştüm. beklenti de buydu aslında ve son hafta bile kümede kalma şansımız vardı ama olmadı.

    sonra bu ligin north'unda alfreton town ile anlaştım. yine yarı profesyonel bir takım ama bu ligin gediklilerinden, bütçesi de bir tık daha iyiydi... ilk sezon hedef küme düşmemekti, biz play-off oynadık. sonraki sezon ise şampiyon olarak vanarama national league'e çıktık. ayrıca fa trophy'de final oynadık. national league'deki ilk sezonumda da kümede kalmaktı hedefimiz. kümede kaldık ve orta sıralara yakın bitirdik. fa cup'da bir league one takımını elemeyi başardık. şimdi ise 4. sezonuma başlıyorum bu küçük, sevimli, iki günde bir idman yapabildiğimiz kulüpte. hedefim alfreton'u en azından profesyonel bir kulüp haline getirmeden bırakmamak.
App Store'dan indirin Google Play'den alın