resim
Néstor Fernando Muslera Micol
Takım:Estudiantes LP
Mevki:Kaleci
Yaş:39
Boy:1.90
Uyruk:Uruguay
  • 17951
    şimdiki nesil pek bilmez ama 2010'lu yıllarda galatasaray maç kaybettiğinde en çok muslera üzüldüğü için üzülürdük. şu an osimhen sizin için neyse, 2010'lu yıllarda muslera da bizim için aynen oydu. galatasaray'a geldiğinde kaleci listelerinde dünyanın en iyi 7. kalecisi olarak gösteriliyordu. ve bu adam avrupa'nın en iyi kulüplerine gidebilecekken sadakati seçip galatasaray'da kaldı.

    tam 14 yılını bize verdi, 8 lig şampiyonluğu aldı, en çok kupa kazanan oyuncu rekorunu kırdı ve öyle gidiyor. hiçbir zaman idmana fazla kilolarıyla gelmedi, her zaman fitti ve profesyonel bir sporcuydu. takım içinde kavga, huzursuzluk çıkarmadı. yeri geldi maaşını alamadığı için huzursuzluk çıkaran oyunculara "gerekirse ben cebimden veririm burda paranız kalmaz" dedi. büyük efsane, yolun bahtın açık, hayatın uzun ve sağlıklı olsun. bir daha senin gibisini göremeyiz.
  • 17953
    --- alıntı ---

    "kalemize geçtiğinden beri birtek zamanı tutamadın!"

    --- alıntı ---

    demiş birisi ınstagram'da, önüme düştü. güzel demiş. herşey için teşekkürler nando.

    sportif başarılar hep dendiği gibi geliyor geçiyor. senden özellikle genç nesillere armağan bence bir insanın yaşayabileceği çoğu duyguyu ve gösterebileceği çoğu erdemi kulübümüzde geçirdiğin sürede bizlere göstermen oldu. almasını bilene insan ilişkileri açısından oldukça öğretici oldu.

    sana ve ailene hayatlarınızın geri kalanında sağlık ve mutluluk dilerim. istanbul'u unutmamaya çalış.

    not: müdavimi olduğun berbere ben baya baya kazara girip ücretine rağmen pat diye yan koltuğuna oturduğumda ve sana üyelik kartımı gösterdiğimde hiç sıkılmadan benimle biraz ispanyolca biraz ingilizce muhabbet ettiğin için teşekkürler. çok eğlenmiştim. harbi mütevazi adamsın.
  • 17955
    koskoca 14 sene...

    o geldiğinde, üniversite yıllarını yaşayan bir gençtim. uefa'yı, süper kupa'yı çocukluğunda görmüş, sarı-kırmızıyı hayatının her anında yaşamış, çöküş dönemine de şahit olmuş milyonlarca galatasaraylıdan biriydim.

    sonra bu adam geldi. başta elleri küçük dendi, çok eleştirildi, yenilen her golde o kabahatli gösterildi ama o 'son anda muslera'ydı işte. kaç maçta ipten aldı takımı, kaç akıl almaz kurtarış yaptı, kaç kere gitti denen maçı çevirdi, saysak bitiremeyiz.

    bugün o adam, yani bizim nando'muz bize veda edeceğini söyledi. konuşurken duraksadı, yutkundu, gözleri doldu, ağladı, biz de ağladık. 14 sene, 19 kupa. sayısız güzel hatıra, birlikte kazanılan onca zafer ve bir efsanenin her anına şahit olmanın gururu...

    ama yine de çok zor be hocam... gençlikle vedalaştık, bütün o güzel hatıraların üzerinden bi geçtik şöyle, sonrası yine hüzün. yarın akşam çok zor geçecek. hem sana, hem mertens'e, belki osimhen'e yani üçünüze birden veda etmesi çok zor olacak ama giden her sevgilinin ardından biz olduk sonuçta el sallayan... he, ne diyordum. yarın akşamı iki duble eşliğinde izlemeli. belli ki bu hüzün, onca sevinçten sonra sağlam hissettirecek kendisini.

    hoşçakal nando. iyi ki bu kulübün formasını giydin, iyi ki bizim kalecimiz oldun. gelecek yıllar sana hep başarı ve güzellikler getirsin, biz hep buralarda seni desteklemeye ve gurur duymaya devam edeceğiz.
  • 17956
    14 senede hayatımdaki “her şey” değişti. sadece muslera değişmemişti. şimdi artık o da yok. bu kadar mıydı gerçekten demek bir nebze nankörlük belki. ama insan yine de biraz daha tadını çıkarmak istiyor. karşısına geçip bir kez bile elini sıkmadığım bir insanı bu kadar sevebilmek mantık sınırlarımı zorluyor. ama bu aşk da zaten mantıklı bir şey değil. her şey için teşekkürler. iyi ki varsın.
  • 17957
    sözlük yaş skalası düşünüldüğünde çoğumuzun* çocukluğu, gençliği, yetişkinliği bu adam.

    gelmiş geçmiş en büyük galatasaray efsanelerinden biridir ve zamanı geldiğinde kulübe ait alanların en muntazamlarından birine heykeli dikilmelidir.

    birçoğumuzun mutluluğu, birçoğumuzun huzru, birçoğumuzun galatasaray'ı.

    seni çok seviyoruz!
  • 17958
    gençliğimden bir parça kopuyor. ilk aşık olduğumda kalede sen vardın. orta okuldan mezun olduğumda kalede sen vardın, liseden mezun olduğumda kalede sen vardın, üniversiteden mezun olduğumda kalede sen vardın. galatasaray'ın bizi sayısız kez mutlu ettiğinde kalede sen vardın, zaman zaman kahrettiğinde de kalede sen vardın. mutluluğumuzda da üzüntümüzde de kalede sen vardın. tam 14 yıl kalede seni izledik, her sene düşünmeden tahtaya ilk seni yazdık. şimdi gözümüz nasıl alışacak senin olmayışına bilmiyorum. yolun açık olsun kaptan, bir gün tekrar buluşmak üzere.
  • 17959
    gerçekten yok musun artık kaptan? her sezon sonu gittiğin yerden döneceğini biliyorduk, yine bize, ailene döneceğini. yıllarımızı birlikte geçirdik, hep burada bizimleydin. artık gittiğin yerden dönmeyeceksin, bü ülkede yaşamayacaksın artık ve ben buna uzun süre alışamayacağım. keşke 1 sene daha oynayıp klüpte görev alsaydın da sonsuza kadar bizimle kalsaydın. efsanemsin.
  • 17960
    floryanın son kaptanı.
    o kadar zor ki "son" denen şeyi kabullenmek. ben kabullenemiyorum. saçmalamayın muslerasız galatasaray mı olur ya? 14 senedir aile sofrasının baş sandalyesinde oturan baba gibi bizimleydi. hep oradaydı. bizim musleramız. kaptanımız. galatasaray dominasyonunu başlatan o kadronun en önemli parçası. yıldız skorer topçu dışında forma alıp giymeyen çocuklara yeşil kaleci kazağı giydiren büyük efsane. seni o kadar çok seviyorum ki. gurur duyuyorum bizim efsanemiz olduğun için. birgün olağanüstü şeyler yaşansa ve evrendeki tüm galatasaray flamaları kaybolsa galatasaray diye senin fotoğrafını koyardım her yere. yolun hep açık olsun. evlatlarına, eşine, sana, hala seninle olan sevdiğin herkese sağlık ve mutluluk dilerim. hoşça kal efsane.
  • 17961
    kaptanım. güle güle. dile kolay, 14 yıl. kaç yaşımıza geldik, çocuk gibi duygusalız senin yüzünden.

    başakşehir’le başladın başakşehir’le bitiriyorsun,
    golle başladın golle bitiriyorsun,
    kupayla başladın kupayla bitiriyorsun,
    3 yıldızla başladın 5 yıldızla bitiriyorsun,
    25 numaralı formayla başladın 25. şampiyonlukla bitiriyorsun.

    var ol.
  • 17963
    galatasaray’a geldiğinde hayatımız başka bir yerdeydi. zaman aktı, biz büyüdük, değiştik. ama o hep aynıydı: kalede dimdik duran bir güven, karakteriyle bütünleşmiş bir lider, gözyaşlarıyla bile bize umut veren bir galatasaraylı.

    o sadece bir kaleci olmadı. her kurtarışta bir şehrin yükünü aldı omuzlarına. derbi sabahlarında içimize su serpen, avrupa akşamlarında bizleri yeniden inandıran, şampiyonluk gecelerinde ağlayarak sarıldığımız o adam oldu. florya’nın sıcak yüzü, kupalara uzanan bir ailenin sembolüydü. o tribünlerin çocuğu gibi oldu, biz de onu bir evlat gibi bağrımıza bastık.

    19 kupa, sayısız kurtarış, bir ömürlük anı... ama en çok da sadakatiyle, duruşuyla kazandı. her veda zor olur, ama bazı vedalar göğsümüzde bir ağırlıkla kalır. muslera, sen galatasaray’ın tarihine adını altın harflerle yazdırdın. bizim kalbimizeyse hiç silinmeyecek bir yerle…

    iyi ki geldin. iyi ki bizim kaptanımız oldun.
    hoşça kal değil, hep bizimle kal nando.
  • 17964
    en son küçük bir çocukken hagi'nin vedasında oturup ağlamıştım 34 yaşında adam olduk çocuk gibi ağlıyorum sabahtır. oz abime veda ediyorum sanki. nasıl sevmişiz, nasıl benimsemisiz bir tarifi yok.

    hani diyor ya sadri alışık.

    --- alıntı ---

    cüzdan gitti müjgan. para önemli değil de, içinde resmin vardı..

    --- alıntı ---

    aynen öyle. iyi ki yollarımız birleşmiş, iyi ki seninle büyümüşüm. her anıyla çok güzeldi, olması gerektiği gibi güzel bitti. her veda acıtır ama buna da alışırız kaptan. nasılsa ayrılanlar hala sevgili.
  • 17965
    seni o kadar özleyeceğim ki… geçtim başarıları, derbileri, kupaları,

    maçın son dakikalarında auta çıkan bir topta yalandan zaman geçirmek için stoperin yanına kadar koşup fırça atışından tut, samiyende bir maçın 2. devresine çıktığında koşup güney tribünün ordaki kalenin üst direğine tokat atıp, sonra sırtını dönüp taraftarı alkışlamana kadar, her detayını özleyeceğim.
  • 17966
    çok doğru zamanda gelmiş acı bir ayrılık. güzel ayrılmayı bilmek de bir mesele. galatasaray'a geldiğinde 19 yaşında bir üniversite öğrencisiydim. loric sana'dan büyük beklenti içerisindeydim ve gittiğini duyunca çok üzülmüştüm. geçen 14 yıl içerisinde o kadar güzel anılar biriktirdi ki gidişiyle içimde büyük bir boşluk büyük bir hüzün bıraktı. daha da fazla yazmak isterdim fakat yazdıkça daha da duygulanacağımı düşündüğüm için nokta koymak durumundayım.
  • 17970
    gün içinde ara ara aklıma gideceği gelip ağlamama sebep olan büyük insan, florya'nın son kalecisi.. kaleciliği, başarıları, bize kattıkları, adanmışlığı.. herkes bir şeyini sayıyor ama say say bitmiyor.. muhtemelen en çok karakterini ve takıma sahip çıkmasını özleyeceğiz. bir oyuncu soyunma odasına giderken bile bağırıp gel buraya taraftar çağrıyor demesini... sahadaki biz...
  • 17972
    ilk günden son güne kadar her şey için teşekkürler kaptan. galatasaray camiası için, galatasaraylılar için ifade ettiğin şeyleri anlatmaya benim kelimelerim yetmez. 14 sene dile kolay sana kızdığımız anlar da oldu seninle sevinçten deliye döndüğümüz anlar da. hepsi iyi ki yaşanmış. hepsinde iyi ki sen vardın.

    yolun açık olsun nando. 14 senenin 13 senesinde wifi kullanıcı adım senin sayende nando'ydu. bundan sonra da orada gördükçe seni hatırlayıp mutlu olmaya devam edeceğim.
App Store'dan indirin Google Play'den alın