bu adam beni daha hakkaniyetli biri yapıyor anasını satayım. attığı her golden sonra önce oldukça coşkulu ve taşak bir şekilde gol sevincini yaşıyor ki genelde pitbull yürüyüşü, arkadaşları ile şakalaşma ve muhtemel bir eğlenceli dans ile oluyor bu, lakin sonra tek başına kalıp da koşarak mevkisine dönerken ellerini işaret parmakları yukarı bakacak şekilde kaldırıyor ve "golü ben atmadım, ben aslında bir hiçim, sen attın ve tamamı senin eserin" şeklindeki hareketler ile tanrıya dua ediyor.
yani bir bakıma diyor ki; ye, iç, sıç, seks yap, fani zevklerin sonuna kadar tadını çıkar, sevinci ve zaferi de doyasıya, keyfini süre süre yaşa, hatta ister sahada milleti doğra, git takım arkadaşını döv ama yine de, ne olursa olsun hayattaki şans, kader, kısmet, tanrı, allah, buda, ulu manitu, tesadüf, karma, secret vs. faktörünü unutma, küçük de olsa bunlardan inandığın herhangi birine bir teşekkürü esirgeme, şükretmekten imtina etme...
yani gerçekten farklı dini inançlara ve düşünce sistemlerine göre işin özü farklılık gösteriyor tabi ama sonuç itibariyle hayatımızın sanki yüzde yüzü bizim kontrolümüzde değil ve çoğu zaman tamamını matematiksel veya teknik bir biçimde izah edemiyor insan.
hani bazı insanlar için "nuru kaçmış" falan derler ya, gerçekten insanın üzerindeki o iyi şans bulutu yok olduğu zaman dibi görmesi saniyeler bile alabiliyor, özellikle de futbolda...
hayatın her anında kafanın bir köşesinde olması gereken bir düşünce bana göre bu, illa
felipe melo gibi göstere göstere yapmaya, hatta söylemeye bile gerek yok... lakin kendisi gibi görece uç bir karakter bunu yapıyorsa bize bir şeyler demeye çalışıyor olabilir diye düşünüyorum.
