illa eskilere rağbet etmeye başlayacaksak ilk geri dönmesi gereken
adamdır.
elinde
orhan ak,
ferhat öztorun,
yalçın ayhan,
cihan haspolatlı,
sabri sarıoğlu,
mehmet güven,
alioum saidou,
marek heinz,
volkan arslan,
necati ateş gibi isimler varken hiçbirimizin hayatımız boyunca unutamayacağı şampiyonluğu yaşattı bize. bu kadroda ne asker disiplini vardı ne de üst düzey yetenekli oyuncular vardı.
sasa ilic kadronun en iyi isimlerindendi. iki haftada bir necati, ümit, hasan şaş triosundan birileri kavga ediyordu. ama bu adam bu futbolculara oynadığı takıma saygılı olmayı, başkanlarına saygılı olmayı, armasına teknik direktörüne saygılı olmayı öğretti. alnında kanla kulübesinde dimdik ayakta durdu. sorarım size kenarda böyle bir adam dururken sahada kırıtmaya yüreği elverecek futbolcu var mıdır?
bu adama istediği kadar yıllık ücret verilsin istediği kadro verilsin ligin en keyif veren topunu da oynatır puan rekoru da kırar avrupada da takımı taşır tek kişi de maç ısınmasında
bu maç onun son şansı diye gevrek gevrek konuşmaz.
not: yukarıda saydığım isimlerin hepsini yeteneksiz oldukları için yazmadım. kimisi
* o dönemde kötüydü, kimisi
* başarısız olan kadroyla kıyaslayınca
*** yetersiz kalıyordu, kiminin
** disiplini
*** yoktu.