719
çocukluğumuzda mahallede top oynarken her maç öncesi arkadaşlarla kendimize birer isim seçerdik. galatasaraylı olma sebebim cevad prekazi'ydi ama benden 2 yaş büyük iri yapılı çocuğun her defasında prekazi'yi seçmesine beni dövebilir korkusuyla hayhay demek durumunda kaldığım zamanlardı.
bıçağın kemiğe dayandığı bir gün, akşam evde otururken babama "en iyi galatasaraylı kim" diye sordum. hiç duraksamadan "metin" dedi. o günden sonra mahallede yaptığım bütün maçlarda "metin" oldum. her "ben metin'im" dediğimde tanju'nun, prekazi'nin, cüneyt'in, uğur'un alaylarına maruz kaldım. kimse metin'i tanımıyordu. babama isyan ettiğim zamanlar oldu, ismini cismini benden başka bilen yoktu ve tek bir fotoğrafını bile göremeden uzunca bir süre "metin" olarak hayatıma devam ettim.
babam bana ilk sapsarı 10 numaralı formayı aldığında arkasına hiç düşünmeden "metin" yazdım mavi tükenmezle. tek bir fotoğrafını görmeden, sesini bir kez olsun duymadan.
bildiğim tek şey metin'in çok parayı elinin tersiyle itip galatasaray'ı seçtiğiydi. "ya bana da çok para verirlerse, dayanamayıp parayı alırsam ve metin gelip bana kızarsa" diye sıkıntıya girdim uzunca bir süre.
metin'in öldüğü gün babamı hayatımda ilk kez ağlarken gördüm.
ben de ağladım.
tek bir fotoğrafını bile görmeden, sesini bir kez olsun duymadan...
bıçağın kemiğe dayandığı bir gün, akşam evde otururken babama "en iyi galatasaraylı kim" diye sordum. hiç duraksamadan "metin" dedi. o günden sonra mahallede yaptığım bütün maçlarda "metin" oldum. her "ben metin'im" dediğimde tanju'nun, prekazi'nin, cüneyt'in, uğur'un alaylarına maruz kaldım. kimse metin'i tanımıyordu. babama isyan ettiğim zamanlar oldu, ismini cismini benden başka bilen yoktu ve tek bir fotoğrafını bile göremeden uzunca bir süre "metin" olarak hayatıma devam ettim.
babam bana ilk sapsarı 10 numaralı formayı aldığında arkasına hiç düşünmeden "metin" yazdım mavi tükenmezle. tek bir fotoğrafını görmeden, sesini bir kez olsun duymadan.
bildiğim tek şey metin'in çok parayı elinin tersiyle itip galatasaray'ı seçtiğiydi. "ya bana da çok para verirlerse, dayanamayıp parayı alırsam ve metin gelip bana kızarsa" diye sıkıntıya girdim uzunca bir süre.
metin'in öldüğü gün babamı hayatımda ilk kez ağlarken gördüm.
ben de ağladım.
tek bir fotoğrafını bile görmeden, sesini bir kez olsun duymadan...
