• 183
    henüz ak ile karayı ayıramadığım yaşlarda sarı-kırmızı renkler uğruna yaptığımdır.

    tarihini ve hangi maç olduğunu hatırlamadığım bir günde, babam ve iki amcam ile birlikte galatasaray'ımızın maçını izliyorduk. benim küçük bir aslan peluşum vardı, maçtan önce babam "kızım al peluşunu gel" demişti de heyecandan unutuvermiştim aslanı yanıma almayı. kendisi odamdaki kitaplığın en üst rafında durmaktaydı. maç devam ederken pat diye düşüverdi aslan raftan. amcam "aslan düştü bak, yenilcez herhalde" dedi. o dakikadan sonra aslanı kucağıma alıp öyle devam etsem de izlemeye, yenildi o gün galatasaray'ım. o gece aslana sarılıp ağlamıştım suçluluktan; galatasaray benim yüzümden yenildi diye. bir daha da aslanı almadan maç izlemedim uzunca bir süre. zaten çok geçmeden uefa kupası'nı kaldırdık.
App Store'dan indirin Google Play'den alın