1390
mahmuti,gordon gitmesi ve bazı oyuncularımızın sözleşmesinin sona ermesi ve üstüne üstlük her beşiktaş maçında sövdüğümüz * adamın başımıza gelmesi hangisine üzüleyim bilemedim. halbuki sene başı rüya gibi başlamıştı. eurolig maçları, son topa kadar mücadele, yılmama bize bu duyguları yaşattı hatta yeri geldi ağlattı *. ne zaman ki lig şampiyonu olamadık işte o zaman her şey tersine döndü. yapılanlar sanki unutuldu. sevinçlermizde, yendiğimizde "büyüksün mahmuti" "adamsın adam" gibi sözler söyleyenler şimdi ise "kızılyıldız taraftarıydı zaten bizden değildi o" demeye başladı. acıyorum lan halimize. neyse sonuç olarak giden gidiyor bize hep galatasaray kalıyor. ama yapılan vefasızlıklar da unutulmuyor. "galatasaray'ın olduğu yerde her zaman umut vardır" deyip yeni yapılanmaya gidiyoruz. biz yine ipekçi'ye gidip takımımızı desteklemeye devam edeceğiz.
