15
ali carter'ın çirkefliğinin damga vurduğu organizasyondur. judd trump'ı bir şans atışı sonrası alkışlayarak demoralize etmesi ve akabinde judd trump ile giriştiği psikolojik harp ile ne kadar sorunlu bir oyuncu olduğunu gösterdi. bu psikolojik etkileme çabaları sonucu bir frame farkla judd trump'ı elemeyi başardı.
(bkz: biz sana snooker'cı olamazsın demedik)
neyse ki finalde ronnie o'sullivan gereken cevabı verdi. final maçı ise klasik bir sullivan maçı değildi. inanılmaz kontrollü oynayan bir sullivan vardı masada ve sullivan'ın tarzına alışkın hayranlarının pek hoşuna gitmeyen bir turnuva sergiledi. biz bu adamın ukalalıklarını, ayarlarını, sol eliyle oynamalarını, dahi şımarıklıklarını sevdik. ama adam bir kutu prozac içip öyle çıkmış gibiydi.
neill robertson ve john higgins benim için bu turnuvanın iki hayal kırıklığıydı. steven hendry'nin vedası ise hakikaten duygusal oldu. steven maguire'ye yenilirken ortaya koyduğu oyun tüm izleyenleri inanılmaz üzdü. yine de bir 147 ile jübile yapması sevindiriciydi.
özet geçmek gerekirse; 1990 italya dünya kupası gibiydi.
(bkz: biz sana snooker'cı olamazsın demedik)
neyse ki finalde ronnie o'sullivan gereken cevabı verdi. final maçı ise klasik bir sullivan maçı değildi. inanılmaz kontrollü oynayan bir sullivan vardı masada ve sullivan'ın tarzına alışkın hayranlarının pek hoşuna gitmeyen bir turnuva sergiledi. biz bu adamın ukalalıklarını, ayarlarını, sol eliyle oynamalarını, dahi şımarıklıklarını sevdik. ama adam bir kutu prozac içip öyle çıkmış gibiydi.
neill robertson ve john higgins benim için bu turnuvanın iki hayal kırıklığıydı. steven hendry'nin vedası ise hakikaten duygusal oldu. steven maguire'ye yenilirken ortaya koyduğu oyun tüm izleyenleri inanılmaz üzdü. yine de bir 147 ile jübile yapması sevindiriciydi.
özet geçmek gerekirse; 1990 italya dünya kupası gibiydi.
