1
şimdi şöyle;
akrabaların ya da aile dostlarının bir araya geldiği, genellikle yazlık ortamlarında, zaman zaman büyükler toplanıp okey-iskambil vs. oynar. oyun esnasında kenardan seyreden çocuklar oynamak ister ama izin verilmez tabii. büyükler tarafından oynanan o oyunlar, izlerken çok karizmatik ve eğlenceli görünür bu en büyükleri 8-9 yaşında olan çocuklara.
bir süre sonra büyükler oynamayı bırakır. yerlerine çocuklar oturur. eğer hepsinin yaşı 5-6 üzeriyse ve oyunu bilecek kadar da şanslılarsa oyun bir müddet oynanır. ama aslında izlenirken olduğu kadar über eğlenceli gelmez hiçbirine o oyun. genellikle oyunun kurallarını tam bilmeyene ya da en sessize yüklenilir. ama bir yere kadar tabii. sıkılır bir süre sonra hepsi, oyun cıvır. ortada okey varsa okey taşlarıyla, iskambil varsa iskambil kağıtlarıyla kule yapmalar, alternatif oyun icat etmeye çalışmalar falan başlar. bir süre sonra iş kontrolden çıkar. taşlar, kartlar artık her yerdedir. bir kısmı bu esnada kaybolur. çocuklar öyle bir kaos yaratır ki, o masada bir daha kolay kolay oyun oynanmaz. taşların yarısını kaybetti sıpalar, daha nereye oynuyorsun?
işte türkiyedeki futbol ortamı yukarıda "oyun cıvır"dan sonraki kısma tekabül eder. kimin ne yaptığı belli değil, kural yok, istediğini yapıyorsun falan... eğlenceli aslında da... taşların çoğu kayboldu, o masada bir daha zor oyun oynanır gibime geliyor.
akrabaların ya da aile dostlarının bir araya geldiği, genellikle yazlık ortamlarında, zaman zaman büyükler toplanıp okey-iskambil vs. oynar. oyun esnasında kenardan seyreden çocuklar oynamak ister ama izin verilmez tabii. büyükler tarafından oynanan o oyunlar, izlerken çok karizmatik ve eğlenceli görünür bu en büyükleri 8-9 yaşında olan çocuklara.
bir süre sonra büyükler oynamayı bırakır. yerlerine çocuklar oturur. eğer hepsinin yaşı 5-6 üzeriyse ve oyunu bilecek kadar da şanslılarsa oyun bir müddet oynanır. ama aslında izlenirken olduğu kadar über eğlenceli gelmez hiçbirine o oyun. genellikle oyunun kurallarını tam bilmeyene ya da en sessize yüklenilir. ama bir yere kadar tabii. sıkılır bir süre sonra hepsi, oyun cıvır. ortada okey varsa okey taşlarıyla, iskambil varsa iskambil kağıtlarıyla kule yapmalar, alternatif oyun icat etmeye çalışmalar falan başlar. bir süre sonra iş kontrolden çıkar. taşlar, kartlar artık her yerdedir. bir kısmı bu esnada kaybolur. çocuklar öyle bir kaos yaratır ki, o masada bir daha kolay kolay oyun oynanmaz. taşların yarısını kaybetti sıpalar, daha nereye oynuyorsun?
işte türkiyedeki futbol ortamı yukarıda "oyun cıvır"dan sonraki kısma tekabül eder. kimin ne yaptığı belli değil, kural yok, istediğini yapıyorsun falan... eğlenceli aslında da... taşların çoğu kayboldu, o masada bir daha zor oyun oynanır gibime geliyor.
