12
#bugungunlerdengalatasaray diyecekler icin yarin gunlerden besiktas carsisi.
cok guzel bir varlik hali, herbirimizin farkli vesilelerle yolunun dustugu, bir nevi icsellestirdigi, en guzel rotalarini merkez eyledigi bir mekan, haddini bilmeyen kucuk kardes gibi..
besiktas iste, siyah ve beyaz, avrupa yakasinin yaramaz cocugu, olmasaydi da, fenerbahce ile aramizdaki durumu kita muhabbetine dokebilseydik dedirten cinsten bir birikim.
benim hayatta en sevdigim uc varlik bu takimin birer temsilcisi. ikisi sag, birisi artik aramizda degil, en onemli olani. ucu ile de gorusemiyorum gerci, birisinin sebebi malum, digerlerinin yok hanesindeyim, sar, sar, beni sana sar, dedirtecek cinsten iletisimleri geride biraktigim.
biz en son yaristigimiz ligin normal sezonunu en ustte tamamladigimizda, birakin bizim jenerasyonu, bir usttekiler bile bihabermis sartlardan, sari ile kirmizi cok kucuk bir zumreyi tatmin etmekteymis potanin icinden gecen toplar ile. belki de herbirimizin gozunu potaya dikmesinin uzerinden gecen sure zarfi icerisinde ilk defa normal sezonu en tepede, galatarayimiza yakisan yerde bitirme sansi, bu sube icin.
bilmiyorum, cska maci, ve oly, tabii efes, oncesinde lokal cekismeler, tika basa dolan bir abdi ipekci, evimizi soranlara tarif ettigimiz mabed, yarin ne olacak hali.. eksik biraktigimiz yerler oldugu ortada, fenerbahce ile karsilastigimizda yasanan sikintilar hala hafizalarda, ve kime diyebilirsin ki, bu sefer guvenli ol, surlarin yaninda galatasaray var diye.
ama sehrin yaramaz cocuguna, buyuk abi, asil patron kimmis diye hatirlatma zamani geldiginde, koca koca puntolarla, her bir suursuzun zihnine altin harflerle eklesin diye, ve bu sehrin avrupa yakasinin tek buyugu adini her bir tarafa kazimakta kararli diye, yarin yanindayiz galatasaray !
belki ararlar diye, kapali bir telefonla,
birakin da yalnizligimi kirmizi ile odullendireyim diye,
monsuh falan epik olmayan bir hikaye,
furkani, andrici ve digerleri ile,
tum avrupada yilin en gelisen hikayesi,
yarin tekrar vizyonda,
abdi ipekci sahnesinde;
galatasaray ulan !
cok guzel bir varlik hali, herbirimizin farkli vesilelerle yolunun dustugu, bir nevi icsellestirdigi, en guzel rotalarini merkez eyledigi bir mekan, haddini bilmeyen kucuk kardes gibi..
besiktas iste, siyah ve beyaz, avrupa yakasinin yaramaz cocugu, olmasaydi da, fenerbahce ile aramizdaki durumu kita muhabbetine dokebilseydik dedirten cinsten bir birikim.
benim hayatta en sevdigim uc varlik bu takimin birer temsilcisi. ikisi sag, birisi artik aramizda degil, en onemli olani. ucu ile de gorusemiyorum gerci, birisinin sebebi malum, digerlerinin yok hanesindeyim, sar, sar, beni sana sar, dedirtecek cinsten iletisimleri geride biraktigim.
biz en son yaristigimiz ligin normal sezonunu en ustte tamamladigimizda, birakin bizim jenerasyonu, bir usttekiler bile bihabermis sartlardan, sari ile kirmizi cok kucuk bir zumreyi tatmin etmekteymis potanin icinden gecen toplar ile. belki de herbirimizin gozunu potaya dikmesinin uzerinden gecen sure zarfi icerisinde ilk defa normal sezonu en tepede, galatarayimiza yakisan yerde bitirme sansi, bu sube icin.
bilmiyorum, cska maci, ve oly, tabii efes, oncesinde lokal cekismeler, tika basa dolan bir abdi ipekci, evimizi soranlara tarif ettigimiz mabed, yarin ne olacak hali.. eksik biraktigimiz yerler oldugu ortada, fenerbahce ile karsilastigimizda yasanan sikintilar hala hafizalarda, ve kime diyebilirsin ki, bu sefer guvenli ol, surlarin yaninda galatasaray var diye.
ama sehrin yaramaz cocuguna, buyuk abi, asil patron kimmis diye hatirlatma zamani geldiginde, koca koca puntolarla, her bir suursuzun zihnine altin harflerle eklesin diye, ve bu sehrin avrupa yakasinin tek buyugu adini her bir tarafa kazimakta kararli diye, yarin yanindayiz galatasaray !
belki ararlar diye, kapali bir telefonla,
birakin da yalnizligimi kirmizi ile odullendireyim diye,
monsuh falan epik olmayan bir hikaye,
furkani, andrici ve digerleri ile,
tum avrupada yilin en gelisen hikayesi,
yarin tekrar vizyonda,
abdi ipekci sahnesinde;
galatasaray ulan !
