30
bu sezonda 16. $ampiyonlugumuza 16 dakika sonrasinda ula$abilmi$tik. açikçasi o gün* kayserispor maçini izleyememi$tim.
o gün için sene ba$inda büyük bir kermes düzenlemi$tik. 2 takimda iyi gidiyordu. malum kayserispor maçindan 1 hafta önce puanlar fener ile 80/80 e$it gidiyordu. büyük bir çogunluk ve bende dahil, fener ne eder, yapar, son maçta* denizliyi yener ve $ampiyon olur diyorduk.
ama itiraf etmeliyim ki, içimde küçük de olsa bir umut vardi. rabbim optimist yaratmi$. çikmadik candan ümit kesilmezmi$. bende öyle yaptim, ümidimi kesmedim.
nitekim, kermes bitti, davetliler evlerine dagilmaya ba$ladi. birisi haber getirdi. cimbom 2-0 önde, fener de 0-0 berabere devam ediyor dendi. dedim, $imdi çiksam, son gaz 35-40 dakika da evdeyim, belki son dakikalara yeti$irim.
derken maalesef otoban da trafik e yakalandim. artik maçin son dakikalarina yetisemeyecegim iyice kesinle$mi$ti. o anda telefonum çaldi.
arayan kankam di. haci, 3-0 aldiniz, fener 1-0 devam ediyo daha 16 dakika var dedi. dedim, ulan nasil 16 dakika var?? neyse, televizyonun sesini aç dedim ve bir yandan besikta$li kankamla konu$urken arka plandan da fener maçini dinliyordum.
derken fener 1-1 yapti, topu üst direkten döndü, vs. vs. ve en nihayetinde o sanci dolu 16 dakika da geçti ve hakem maçin biti$ düdügünü çaldi.
hakemin düdügü ile kankam; kanka, $ampiyon oldunuz, tebrikler dedi. sanirim o güne kadar hayatimda hiç sevinçten aglamami$tim. telefonu kapattim ve hüngür hüngür aglamaya ba$ladim.
önce galatasarayli babami aradim, sonra fenerli e$imi ve fenerli kayinpederimi. babam, manyakmisin oglum, sen nerdesin, hani kermesi toplayacaktik dedi. dedim, baba ne kermesi, haberin yok galiba, $ampiyon olduk! anladim ki o anda onunda filmi koptu ve o sevinçten telefonu yüzüme kapatti. e$im ve kayinpederim sevincime bir anlam veremediler. e$im centilmen bir $ekilde tebrik ederken, kayinpeder önce tebrik etti ve sonra çirkeflige ba$ladi. * yok i$te, $ike var, 16 dakika, konfeti, zart, zurt.
2005-2006 sezonunu hiç unutmadim ve unutmayacagim. iliç in muhte$em futbolu, ümit karan in orhan ak'in uzun pasinda manisa aglarina gönderdigi vole ve manisa kalecisi bülent atamanin isyani*, hasan kabze kapagi ve son kayseri maçi ile birlikte o gün paralel oynanan ama 16 dakika sonra biten denizlispor fenerbahçe maçi.
i$te böyle bir sezondu. acisi ile tatlisi ile ama sonu hüsran ile degil de zafer ile, sevgi ile, co$ku ile, tarif edilemez bir mutluluk ile geride birakilan bir sezon.
o gün için sene ba$inda büyük bir kermes düzenlemi$tik. 2 takimda iyi gidiyordu. malum kayserispor maçindan 1 hafta önce puanlar fener ile 80/80 e$it gidiyordu. büyük bir çogunluk ve bende dahil, fener ne eder, yapar, son maçta* denizliyi yener ve $ampiyon olur diyorduk.
ama itiraf etmeliyim ki, içimde küçük de olsa bir umut vardi. rabbim optimist yaratmi$. çikmadik candan ümit kesilmezmi$. bende öyle yaptim, ümidimi kesmedim.
nitekim, kermes bitti, davetliler evlerine dagilmaya ba$ladi. birisi haber getirdi. cimbom 2-0 önde, fener de 0-0 berabere devam ediyor dendi. dedim, $imdi çiksam, son gaz 35-40 dakika da evdeyim, belki son dakikalara yeti$irim.
derken maalesef otoban da trafik e yakalandim. artik maçin son dakikalarina yetisemeyecegim iyice kesinle$mi$ti. o anda telefonum çaldi.
arayan kankam di. haci, 3-0 aldiniz, fener 1-0 devam ediyo daha 16 dakika var dedi. dedim, ulan nasil 16 dakika var?? neyse, televizyonun sesini aç dedim ve bir yandan besikta$li kankamla konu$urken arka plandan da fener maçini dinliyordum.
derken fener 1-1 yapti, topu üst direkten döndü, vs. vs. ve en nihayetinde o sanci dolu 16 dakika da geçti ve hakem maçin biti$ düdügünü çaldi.
hakemin düdügü ile kankam; kanka, $ampiyon oldunuz, tebrikler dedi. sanirim o güne kadar hayatimda hiç sevinçten aglamami$tim. telefonu kapattim ve hüngür hüngür aglamaya ba$ladim.
önce galatasarayli babami aradim, sonra fenerli e$imi ve fenerli kayinpederimi. babam, manyakmisin oglum, sen nerdesin, hani kermesi toplayacaktik dedi. dedim, baba ne kermesi, haberin yok galiba, $ampiyon olduk! anladim ki o anda onunda filmi koptu ve o sevinçten telefonu yüzüme kapatti. e$im ve kayinpederim sevincime bir anlam veremediler. e$im centilmen bir $ekilde tebrik ederken, kayinpeder önce tebrik etti ve sonra çirkeflige ba$ladi. * yok i$te, $ike var, 16 dakika, konfeti, zart, zurt.
2005-2006 sezonunu hiç unutmadim ve unutmayacagim. iliç in muhte$em futbolu, ümit karan in orhan ak'in uzun pasinda manisa aglarina gönderdigi vole ve manisa kalecisi bülent atamanin isyani*, hasan kabze kapagi ve son kayseri maçi ile birlikte o gün paralel oynanan ama 16 dakika sonra biten denizlispor fenerbahçe maçi.
i$te böyle bir sezondu. acisi ile tatlisi ile ama sonu hüsran ile degil de zafer ile, sevgi ile, co$ku ile, tarif edilemez bir mutluluk ile geride birakilan bir sezon.
