• 60
    öncelikle başı saolsun. amcası zeki uygur' u 10 mart sabahı kaybettik. duyduğum zaman inanamadım. onun gibi bir insanı tanıdığım için çok şanslıyım. eğer behzat uygur okursa diye zeki amcamız ile alakalı bir anımı anlatmak istiyorum. ben new york' da öğrenciyken aynı zamanda haftanın 4 günü ev kiramı ödemek için ali baba restaurant da çalışıyordum. zeki amca ile orda tanıştım. öğlenleri mutlaka uğrardı. hatta bizim müşterimiz değil arkadaşımız gibiydi. zeki amcamızdı. dünya tatlısı bir insandı. suratımı ne zaman asık görse cebinden fotoğrafımı makinesini çıkartır beni zorla gülümsetir fotoğrafımı çekerdi.

    neyse kendisi doktordu aynı zamanda ve uzun yıllardır new york da yaşıyordu. bir gün askerliğimi ertelemek için konsolosluğa gittim. konsolos benden askerlik için muayene olmamı istedi bana bir adres verdi. bende de o ara metelik yok okulun taksidini ödemişim. kalan son 100 doları aldım atladım gittim verdikleri adrese. sıra bana geldi içeri bir girdim zeki amca. sarıldık falan hemen halletti işimi. elimi cebime attım ve ilk defa ilk defa o zaman kızdı bana. bu yaptığı iyiliklerin yanında gerçekten ufak bir şey.

    bana iyi bir insan olmanın, çevrene faydalı olmanın bu hayatta en önemli şey oldugunu ögretti. kendisi aramızdan ayrıldı ama bana çok güzel anılar ve beraber çektirdiğimiz fotoğrafları bıraktı. mekanı cennet olsun. eğer ki behzat uygur da amcasının binde biri kadar adamsa bu sözlük adam gibi adam bir yazar kazanmıştır.
App Store'dan indirin Google Play'den alın