173
19 yaşındayım. 30'a yakın galatasaray'ın maçını canlı izledim. bana göre galatasaray spor kulübü tarihinin en görkemli maçlarından biriydi ve hayatım boyunca hiç unutamayacağım sayısız ana sahipti. itiraf ediyorum maçın sonlarına doğru 12 bin kişi aynı anda bilmem kaçıncı kez bağırmaya başladıktan sonra dayanamadım gözümden bir kaç damla süzüldü. o anı anlatmam imkansız. o birlikteliği, aile ruhunu yaşamanız lazım. lakovic'in uzatma dakikalarında serbest atış atarken tüm salondan çık çıkmadığı ana bizzat tanık olmanız lazım. steps'e sitipes diyen yanımdaki amcanın 3 günlük savovic'in ismini maç başında haykırdığını görünce tüylerinizin diken diken olması lazım. harbi lan. biz bir aileyiz...
