3
gönlümün iki sevdasını birarada izlediğim son maçtır. kuzenimin sırf ıslanmayalım ve galatasaray tribününde oturalım diye kapalıdan bilet almasına rağmen, adana tarihinin muhtemelen en yağmurlu günlerinden birisi olması sebebiyle yine de sucuk gibi olmuştuk. ama o gün oradaki çocuk, hem galatasarayını ilk defa izlediği için, hem de o dönemki kahramanı hakar şükür'ün otobüsün camından bizzat kendisine el sallaması sebebiyle, evine çok mutlu dönmüştü.
