154
an itibariyle* milli duyguların önüne geçmiş rekabettir. bu başlığa bundan önce yazdıklarım okunursa benim için zaten hep öyle olduğunu görürsünüz. ama benimki nefret boyutunda değildi. birey birey bakmazdım olaya. fenerbahçeyi sevmezdim ve benim rakibimdi. sebebi ise 7 yaşımdan itibaren galatasaray arması altında galatasaray sınırları içerisinde 18 yaşıma kadar kulübün içinde barınmamdı.
ama artık ülkede ekilen nefret tohumları meyvesini verdi volkan demirel sayesinde emre belözoğlu sayesinde sabri sarıoğlu sayesinde milli maç kulüp maçı ayırt etmeksizin adam kayırılıyor öfke kusuluyor.
maç öncesi seremoniye bakıyoruz fenerbahçeliler omuz omuza ortaya trabzonspor ve beşiktaşlılar var onlardan sonra galatasaraylı futbolcular geliyor ve sonunda takım kaptanı beliriyor.
maçı yorumlayanlara bakıyoruz tuttuğu takımdakilere zerre laf söyleyemeyen adamlar karşı tarafta kötü oyunuyla göze batan bir şey bulamazlarsa mal bulmuş mağribi gibi taraftara saldırıp -ki neden galatasaray taraftarına yıkıldı olay anlamam- maçı, skoru, turu önemsizleştiriyor.
sosyal platformlardaki yorumlara bakıyoruz galatasaraylı taraftarlar çok afedersiniz bölücü, vatan haini, orospuçocuğu ilan edilirken fenerbahçeli oyuncular aynı ithamlarla karşı karşıya kalıyor.
ha bu benim penisimdemi? asla. fenerbahçe benim için hep ezeli rakipti ben o armaya karşı galatasaray arması altında büyüdüm milli duygularımın zaten önündeydi hep ama bu kadar tehlikeli noktaya ulaşmamıştı.
şimdi 50bin kişinin aynı öfkeyle maça hazırlanacağını düşünüyorum da sonuç hakikaten hem inanılmaz derecede merak uyandırıyor hem de korkutuyor. ama içim kıpır kıpır değil diyemem. vahşet meraklısı olduğumdan değil, o armadan nefret ettiğimden kıpır kıpırım, galatasaray futbol takımına etkisini, fatih terime etkisini merak ettiğim için kıpır kıpırım. mücadele olacağı için kıpır kıpırım.
ama artık ülkede ekilen nefret tohumları meyvesini verdi volkan demirel sayesinde emre belözoğlu sayesinde sabri sarıoğlu sayesinde milli maç kulüp maçı ayırt etmeksizin adam kayırılıyor öfke kusuluyor.
maç öncesi seremoniye bakıyoruz fenerbahçeliler omuz omuza ortaya trabzonspor ve beşiktaşlılar var onlardan sonra galatasaraylı futbolcular geliyor ve sonunda takım kaptanı beliriyor.
maçı yorumlayanlara bakıyoruz tuttuğu takımdakilere zerre laf söyleyemeyen adamlar karşı tarafta kötü oyunuyla göze batan bir şey bulamazlarsa mal bulmuş mağribi gibi taraftara saldırıp -ki neden galatasaray taraftarına yıkıldı olay anlamam- maçı, skoru, turu önemsizleştiriyor.
sosyal platformlardaki yorumlara bakıyoruz galatasaraylı taraftarlar çok afedersiniz bölücü, vatan haini, orospuçocuğu ilan edilirken fenerbahçeli oyuncular aynı ithamlarla karşı karşıya kalıyor.
ha bu benim penisimdemi? asla. fenerbahçe benim için hep ezeli rakipti ben o armaya karşı galatasaray arması altında büyüdüm milli duygularımın zaten önündeydi hep ama bu kadar tehlikeli noktaya ulaşmamıştı.
şimdi 50bin kişinin aynı öfkeyle maça hazırlanacağını düşünüyorum da sonuç hakikaten hem inanılmaz derecede merak uyandırıyor hem de korkutuyor. ama içim kıpır kıpır değil diyemem. vahşet meraklısı olduğumdan değil, o armadan nefret ettiğimden kıpır kıpırım, galatasaray futbol takımına etkisini, fatih terime etkisini merak ettiğim için kıpır kıpırım. mücadele olacağı için kıpır kıpırım.
