112
bi gun bi maçta takımım sahada bi yerini ben ses tellerimi yırtmıstık ki 2 tane aciz zavallı hakem bozuntusu hem takımımın emeklerini hem benim ses tellerimi hemde doktugumuz terimizi hiçe saydı ve macı katletti. ben koskoca adam sinirden aglama noktasına geldim ve kendimi macın son saniyelerinde dayanamayıp dısarı attım. kostum bi koseye saga sola tekmeler yumruklar savurmaya basladım havaya delice. sonra aniden bi teyze geldi alakasız, elinde alısveriş torbalarıyla. noldu evladım dedi bende o an karsımda kim olduguna bakmaksızın şuursuzca etrafa tukurukler salyalar tekmeler sacarak o 2 eyyamcı hakemin yaptıgını anlatmaya basldım içimi dokmek adına sanki cok anlıcakmıs gibi halimi. canım teyzemde yasını basını almıslıgından ve bir teyzenin olgunluguna sahip olması gerektiginden bana olur boyle seyler evladım sinirlenme aglama hırcınlık yapma bak haklıyken haksız duruma dusme gibi tavsiyeler verdi. cok olgun mantıklı ve sagduyulu idi sagolsun bi anda butun sinirim ofkem gecti kendimden utandım. ben nasıl bir fanatiktim boyle. nasıl bi psikolojiydi benimkisi. sonra...
nasıl hikaye ama ? bence boktan.
kaybedilen mac sonrası sozlugun haline gelince. çok teyze var.
nasıl hikaye ama ? bence boktan.
kaybedilen mac sonrası sozlugun haline gelince. çok teyze var.
