13
türkiye'nin seri üretim ilk kramponlusu. dinyakos gibi el işi, sadece bir kaç ustanın ürettiği nuh-u nebi'den kalma kramponlular dışında, turhan usta mıydı bir ustanın ürettiği lig spor kramponluları çok nadir bulunuyordu.
o zamanlar ithalat yasak, ancak yurt dışında akrabası yaşayanların adidas'ı falan var. bizim kimsemiz yok dışarıda, yurt dışına çıkıp gelen de yok. ki o zamanlar yurt dışına gidip gelmek de zor, hem pahalı hem yılda (ne bileyim) 2 kereyle sınırlı.
tam bu dönemde sportaç çıktı. süper bir şey. hemen gidip aldık tabii. derisi fena değil ama topuk kısmına* bildiğin pvc boruyu kesip koymuşlar gibiydi. ilk giyişimde iki topuğumun da yara olduğunu, idmanlara bir süre çıkamadığımı hatırlıyorum.
kramponları çok çabuk erirdi, sezonun yarısında kabak lastikli araba gibi sahada patinaj yapmaya başlardık. bahsettiğim toprak saha tabii. çim sahayı kim kaybetmiş ki biz bulalım, galatasary'ın bile çim sahası yoktu. çim saha olsaydı, sportaç'ın kramponluları erimemiş bile olsaydı patinaja devam eder olrduk.
derisi de çok acayipti. yağmurda bir kez giy, eğer maçtan sonra içine kalıp koymazsan 1 numara küçülürdü, çekerdi mübarek.
ama sportaççok işimizi gördü tabii . ta ki, lig artık ulaşabileceğim yerde satılmaya başlanana ve sonrasında kramponlularımı kulüpler almaya başlayana kadar.
o zamanlar ithalat yasak, ancak yurt dışında akrabası yaşayanların adidas'ı falan var. bizim kimsemiz yok dışarıda, yurt dışına çıkıp gelen de yok. ki o zamanlar yurt dışına gidip gelmek de zor, hem pahalı hem yılda (ne bileyim) 2 kereyle sınırlı.
tam bu dönemde sportaç çıktı. süper bir şey. hemen gidip aldık tabii. derisi fena değil ama topuk kısmına* bildiğin pvc boruyu kesip koymuşlar gibiydi. ilk giyişimde iki topuğumun da yara olduğunu, idmanlara bir süre çıkamadığımı hatırlıyorum.
kramponları çok çabuk erirdi, sezonun yarısında kabak lastikli araba gibi sahada patinaj yapmaya başlardık. bahsettiğim toprak saha tabii. çim sahayı kim kaybetmiş ki biz bulalım, galatasary'ın bile çim sahası yoktu. çim saha olsaydı, sportaç'ın kramponluları erimemiş bile olsaydı patinaja devam eder olrduk.
derisi de çok acayipti. yağmurda bir kez giy, eğer maçtan sonra içine kalıp koymazsan 1 numara küçülürdü, çekerdi mübarek.
ama sportaççok işimizi gördü tabii . ta ki, lig artık ulaşabileceğim yerde satılmaya başlanana ve sonrasında kramponlularımı kulüpler almaya başlayana kadar.
