• 249
    11 ekim 2011 türkiye azerbaycan maçı çeperinde manzara şudur;
    inanılmaz bir sevgisizlik ve güvensizliğin ortasında debelenen ve başarılı olmaya çalışan bir futbol takımıdır.

    düşünün ki, maça gelen yirmibin kişinin ancak 150 sinde filan milli takım forması var. maça gelenlerin büyük bir kısmı günlük kıyafeti ile (ki bu olabilir. iş günü idi ve büyük ihtimalle bu insanlar iş yerlerinden çıkıp işe gelmişlerdir ama forma ihtiyacı duymamaları sorgulanmalıdır) kalanlar ise tuttukları takımın formaları ile milli takım maçlarına gelmektedirler. bu durum beni rahatsız etmektedir. provakasyona yol açmasın diye bu konudaki düşüncelerimi yazmıyorum ama milli takımım özelinde beklentilerim çok farklıdır.

    gelelim futbol yönetimine;
    türk telekom arenaya gitmek ve oradan çıkmak için insanların çektiği çileyi bir kenara bıraksak bile bir sürü insan almanya ve azerbaycan maçları için işini gücünü bırakıp çeşitli ülkelerden türkiyeye geldi. almanya maçını anlıyorum. mağlup olduk ve teknik direktör başta olmak üzere teknik heyet ve futbolcular hemen soyunma odasına kaçtılar.
    ya 11 ekim 2011 türkiye azerbaycan maçı sonrasına ne demeli!
    maçı kazanıp play off'a kalmışız. çok mu zor tribündeki insanlarla beş dakika zafer coşkusu paylaşmak, onlarla sevinmek. maç sonrası başta teknik direktör ve teknik ekip ile futbolcular hemen soyunma odasına kaçtılar.

    ayıptır ayıp!!!
App Store'dan indirin Google Play'den alın