23
bu akşam kaybedilen bir maç yoktur kaybedilen 2 puan vardır.
evet alınabilirdi belki o 2 puan da ama biz değil miyiz futbolun
sadece futbol olmadığını bilenler zaten? bu topun bir hayattan
başka bir şey olduğunu, o topu tepen asil parçalıdaki beylerin
amatörce oynadıkça bizim canımız ciğerimiz olduğunu hep bildik
hep dile getirdik. öyle değil mi sözlük? lütfen bazı halet-i ruhiye
dalgalanmalarından ötürü kalp kırmayalım, duruşumuzu bozmayalım.
buradaki herkes renkdaş, herkes kardeştir. bunu bilelim ve belleyelim.
aynı zamanda hepimiz futbolun fena halde hayata benzediğini de
bilelim. bazen gazap ile terbiye edilir yıldızlar, isyanların kanla bastırılması
gibi algılanabilir de bu. ama futbol bu yüzyılda kan akmadan katil olunan
spordur biraz da. bu yüzden takımlar ordu gibi bile olsalar, tek adamlara
minnet etmemelidirler. ayrıca öğrenme denen şey tutum gelişimi ile olur.
bu yüzden mevcut sorunun çözümünü aramızda kişiselleştirmeden hocamıza
ve onun öğrencisine bırakalım. yanarsak 2 puana yanalım ve takımın hep yanında
olalım. bize yakışan budur.
yazdıklarım için bir basit örnek vereceğim italya'dan.
bilen biliyordur ama bir de böyle değerlendirsinler lütfen.
ne adamlar ne "ayar"lar yiyor sırf renklerin duruşu yüzünden.
http://acetobalsamico.blogspot.com/...-ceylan-panucci.html
evet alınabilirdi belki o 2 puan da ama biz değil miyiz futbolun
sadece futbol olmadığını bilenler zaten? bu topun bir hayattan
başka bir şey olduğunu, o topu tepen asil parçalıdaki beylerin
amatörce oynadıkça bizim canımız ciğerimiz olduğunu hep bildik
hep dile getirdik. öyle değil mi sözlük? lütfen bazı halet-i ruhiye
dalgalanmalarından ötürü kalp kırmayalım, duruşumuzu bozmayalım.
buradaki herkes renkdaş, herkes kardeştir. bunu bilelim ve belleyelim.
aynı zamanda hepimiz futbolun fena halde hayata benzediğini de
bilelim. bazen gazap ile terbiye edilir yıldızlar, isyanların kanla bastırılması
gibi algılanabilir de bu. ama futbol bu yüzyılda kan akmadan katil olunan
spordur biraz da. bu yüzden takımlar ordu gibi bile olsalar, tek adamlara
minnet etmemelidirler. ayrıca öğrenme denen şey tutum gelişimi ile olur.
bu yüzden mevcut sorunun çözümünü aramızda kişiselleştirmeden hocamıza
ve onun öğrencisine bırakalım. yanarsak 2 puana yanalım ve takımın hep yanında
olalım. bize yakışan budur.
yazdıklarım için bir basit örnek vereceğim italya'dan.
bilen biliyordur ama bir de böyle değerlendirsinler lütfen.
ne adamlar ne "ayar"lar yiyor sırf renklerin duruşu yüzünden.
http://acetobalsamico.blogspot.com/...-ceylan-panucci.html
