galatasaraylılık

galatasaray bilmem kaç sıfır yeniliyor da olsa tribünü, kahveyi terketmemek,
galatasaray yenilse bile takımıyla gurur duyarak, göğsünü gere gere gezmek; zira aşkının renklere olması ve sevinmek için sevmediğinin hep farkında olmak,
en kötü günde bile "başın öne eğilmesin, aldırma cimbom aldırma..." bestesini mırıldanarak, eski maç fotoğraf ve videolarına bakarak avunmak,
aileyle, okulla, manitayla sorun yaşayınca; "koştuk biz yine cimbom'a geldik" bestesini söyleyerek gidilen eski açıkta geçirilecek akşamın iyi gelmesi
...