hakan şükür

galatasaray' a ilk transfer olduğu zamanları hatırlarım; hemen herkesin dalga geçtiği bir futbolcuydu. öyle garip goller kaçırıp topu ayaklarına öyle bir dolandırırdı ki çevremizdeki diğer takım taraftarlarına bol bol malzeme çıkmıştı. ama kendisinin henüz 21 yaşında olduğu unutuluyor hep böyle kalacakmış gibi alaya alınıyordu. derken derken kısa süre sonra o herkesin alaya aldığı futbolcu üç dört kişiye aynı anda çalım atmaya, tek bir topuk hareketiyle bütün defansı oyundan düşürmeye, olmaz denilen golleri atmaya başladı. ha zamanla o çalımlar, bütün defansı oyundan düşürmeler azaldı ama futbolu gelişti, olgunlaştı. golleri atmayı ise hiç bırakmadı. kafa hakimiyetini ise herhalde söylemeye bile gerek yok. çok defans oyuncusunu kafa kafaya tokuşturup çok kalecinin üstünden kafa golü atmışlığı vardır. modern anlamda hücum presi türk futboluna getiren ise yine bizzat kendisidir.
üç kez takımdan gitti iki kez geldi. üçüncü gidişinde artık 37 yaşındaydı ve yerini başkalarına bırakması gerekiyordu. buruk ayrıldı, sonrasında televizyonlarda hiç istemediğimiz şeyler söyledi bizleri üzdü.
yapmadıkları ve yapmadıklarıyla türk futbol tarihinin en büyük golcüsü oldu, en büyük futbolcusu ve sporcusu olamadı.