ali lukunku

forma numarası olan 50'nin hikayesinin yanında bir de bizde oynadığı dönemlerde çocuğunun bir hastalığı bulunmaktaydı sanırım. nitekim çok duygusal adamdı lukunku, rahmetli dedem ismini kukuku şeklinde telaffuz ederdi.

ilk geldiği zamanlarda fanatik gazetesine verdiği röportajın fotoğrafında; kafasındaki fes, elindeki nargile hortumu ve sivri burun ayakkabıları ile juan emmanuel culio'nun, malum malalı-hunili fotoğrafındaki pozunu aratmamak bir yana, şu anda içime doğan nostaljik değeriyle, "dedende mi galata'da külhanbeyiydi a kukuku?" sorusunu aklıma getirmiş, sonrasında ise kendisinin afrika'dan çıkış hikayesini hatırlamamla içimi burkan eski futbolcumuz olmuştur.

futbolculuğunu anlatmak adına bir örnek*: top boş olan rakip kaleye doğru gidiyordu ve tam çizgi üzerinde futbol topu üzerindeki hakimiyeti tartışılmaz olan kahramanımız kukuku yine bu topa gömçürüp kalenin ağlarını delme isteğiyle kale çizgisinden taca atmıştı topu. televizyon ekranına en uzun süreli boş boş baktığım dakikalar da işte tam bu anlarda yaşanmıştı diye hatırlıyorum. bu pozisyonu hatırlayan, görüntüsünü elinde bulunduran yahut ne saçmalıyorsun kardeşim yok öyle bir şey diyen varsa da beri gelsin.

son olarak muhteşem gollerinden biri için*: http://www.youtube.com/watch?v=gMwcgp9cPlI