1
arda'ya söverken dilime gelen bir motto, hayat felsefem. kimsenin umrunda olmayan, ismini bile bilmedikleri takımlara sempatim olsa da galatasaray hariç hiç kimse umrumda olmaz. hayatım boyunca statlarda dilendiğim, deplasmanlarında dayak yediğim idç'nin bile amına koyayım. galatasaray'ın şakası olmaz. galatasaray harici tüm takımların varlığını sikeyim. sadece galatasaray. şuan çocuk gibi hıçkıra hıçkıra galatasaray diye ağlamak istiyorum ama erkekler ağlamaz :(
