55
99 depremi zamani deprem olduktan sonra annem ve ablam eve girmekten cok korkuyordu. babam her ne kadar eve girme konusunda israr etsede eve bir turlu giremiyorduk. acik soylemek gerekirse depremde hic uyanmamis biri olarak milletin anlattiklarindan dolayi tirsmiyor degildim. buyuk depremden 1-2 gun sonra eve girip bazi esyalarimizi alip memlekete* gitmeye karar verdik. annem bana yarim saat vaktimizin oldugunu bavulumuzu, valizimizi hazirlayip evden cikacagimizi soyledi. ben 1-2 tshirt 2 pantolon 1 pijama 3-4 formami yatagimin ustune koydum ve hemen bu efsane oyunun basina oturdum. tam bonus kafali hasan sas ile gole gidiyordum ki ev sallanmaya basladi. ne yer sarsintisi ne apartmandaki cigliklar, hicbirine aldirmadan hakan sukure havadan pas verip rovosata cektirdim. hani derlerya bir oyunu oynarken dunya umurunuzda olmaz. iste bu oyunda boyle birseydi. kac klavyenin kac ''w'' dusunu parcaladim inanin bilmiyorum. oyun baslarken spikerin galatasaray deyisi hala aklimda.