2779
altı yaşıma kadar fenerbahçe'liydim. büyük utanç biliyorum. dayımlar koyu fenerbahçeli dir beni de fenerbahçe li yapmışlar haberim yok ama '' fenerliyim '' diyorum ya soranlara bir oyuncu bile bilmem belki bir maçını bile izlemedim. en büyük amcam zeki amcam en çok sevdiğim amcam. yıl 1997. altıncı yaşımı bitirip yedinciye gireceğim yaz. zeki amcam geldi istanbul'dan artvin'e. elinde poşetler, koliler. ertesi gün balkondan bir ses annemin sesi '' oğlum amcan çağırıyor bak koş '' demesiyle fırladım balkona. gün batımını izliyorlar denize bakarak. amcam '' söyle bakalım hangi takımlısın '' diye soruyor ben: '' fener i tutuyorum amca '' o devasal adamdan bir '' höööyt '' sesi geldi '' bundan sonra fener mener yok giy bakalım şunu '' diyerekten çıkarıyor parçalı bir forma ama güneş o formayı nasıl parlatıyor nasıl da güzel geliyor o forma ayaklarım yere basmıyor. arkasını çeviriyor '' hagi '' yazıyor. hemen giyindim formayı o gün bugündür aşığım bu armaya. üzerinde senin ismin yazılı bir formayla galatasaray'lı oldum ben hagi. seni kim bu camiaya getirmişse allah ondan sonsuz defa razı olsun.
