970
henüz 2 ay önceki söylemleriyle bugün ki tabloyu birleştiriyorum ancak bir bağ bulamıyorum. bulan varsa beri gelsin.
sayın başkınımız görevi teslim alır almaz kendinden çok emin söylem ve vaatlerle geçen sezon ki kara bulutların pek çoğunun dağılmasına vesile oldu ve en zor zamanda bizlere umut aşıladı. çok ciddi transferlerin an meselesi olduğunu ve takımın büyük bir değişime gireceğini, taraftarım çok mutlu olacağı bir takım kurulacağı vaadinde bulunuldu. ancak şu an ki tablo maalesef hiç te öyle durmuyor. işin kötüsü bu yönde ciddi çalışmalar yapıldığı kanaati de taşımıyorum. işin dah vahim tarafıysa transferdeki fiyaskolar. galatasaray gibi bir kulübün gücüyle ön planda tutulan başkanı bond misali özel jetiyle, elinde çanta madrid yollarına düşüyor, reyes, forlan, ujfalusi arasından en sönük, en olabiliri, en kolayı dalga geçer gibi alınıyor bu işin sonunda. böyle birşey olabilir mi ya! eğer bu transferler bitirlmediyse başkan oraya gitmez. ha eğer başkan "ben alır gelirim, o kadar" derse değil ujfalusi'yi, agüero'yu bile tutar kolundan getirir. başkanın bir ağırlığı, bir yaptırım gücü olur. elin oğluna maskara olmaz. bir de luis fabiano rezilliği var. brezilyalara kadar gidiliyor, fatih terim başta olmak üzere yöneticiler de bu ismi doğruluyor, hatta olay ciddiye bindirilip borsaya da bildirim yapılıyor ancak iki gün sonra hem sao paulo'dan hem de oyuncudan red cevabı geliyor. kallström, muntari, cambiasso falan derken bu isimler de belli ki duvara çarpmış durumda. peki sayın başkan, geçtiğimiz sezon neredeyse küme düşmenin eşiğine gelmiş bir takımı genel hatlarıyla muhafaza etmek, üzerine 2-3 oyuncu eklemekle hangi hedefin peşinden koşulacağını açıklayın hele bir. maalesef size bakınca vaadlerle dolu ancak içi boş bir özhan canaydın görüyorum. hadi transferdeki hayal kırıklığını geç en çok da koyan bu oldu bana. taraftara hayal satmak galatasaray başkanlığında moda çünkü.
sayın başkınımız görevi teslim alır almaz kendinden çok emin söylem ve vaatlerle geçen sezon ki kara bulutların pek çoğunun dağılmasına vesile oldu ve en zor zamanda bizlere umut aşıladı. çok ciddi transferlerin an meselesi olduğunu ve takımın büyük bir değişime gireceğini, taraftarım çok mutlu olacağı bir takım kurulacağı vaadinde bulunuldu. ancak şu an ki tablo maalesef hiç te öyle durmuyor. işin kötüsü bu yönde ciddi çalışmalar yapıldığı kanaati de taşımıyorum. işin dah vahim tarafıysa transferdeki fiyaskolar. galatasaray gibi bir kulübün gücüyle ön planda tutulan başkanı bond misali özel jetiyle, elinde çanta madrid yollarına düşüyor, reyes, forlan, ujfalusi arasından en sönük, en olabiliri, en kolayı dalga geçer gibi alınıyor bu işin sonunda. böyle birşey olabilir mi ya! eğer bu transferler bitirlmediyse başkan oraya gitmez. ha eğer başkan "ben alır gelirim, o kadar" derse değil ujfalusi'yi, agüero'yu bile tutar kolundan getirir. başkanın bir ağırlığı, bir yaptırım gücü olur. elin oğluna maskara olmaz. bir de luis fabiano rezilliği var. brezilyalara kadar gidiliyor, fatih terim başta olmak üzere yöneticiler de bu ismi doğruluyor, hatta olay ciddiye bindirilip borsaya da bildirim yapılıyor ancak iki gün sonra hem sao paulo'dan hem de oyuncudan red cevabı geliyor. kallström, muntari, cambiasso falan derken bu isimler de belli ki duvara çarpmış durumda. peki sayın başkan, geçtiğimiz sezon neredeyse küme düşmenin eşiğine gelmiş bir takımı genel hatlarıyla muhafaza etmek, üzerine 2-3 oyuncu eklemekle hangi hedefin peşinden koşulacağını açıklayın hele bir. maalesef size bakınca vaadlerle dolu ancak içi boş bir özhan canaydın görüyorum. hadi transferdeki hayal kırıklığını geç en çok da koyan bu oldu bana. taraftara hayal satmak galatasaray başkanlığında moda çünkü.
