756
eskiden transferler yapıldığında yıllık ücretler hesaba katılmadan şu kadar para ödendi denir, bonservis bedeli üzerinde çıkarımlar yapılırdı. ne zaman ki birçok oyuncu tarafından türkiye'nin en iyi oyuncusu olarak selçuk inan gösterildi ve bu oyuncu bonservis bedelsiz galatasaray'a geldi, 5 yıllık süre boyunca ödenecek tüm paraya katmerli değerler eklenerek galatasaray'dan şu kadar para çıktı denmeye başlandı. işin garip tarafı 5 yıllık döneme yayılması gereken süreç bir anda peşin ödemeye dönüştürüldü. neden? psikolojik dokundurma olmasın?
aynı durum muhtemel forlan, reyes, ujfalusi üzerinden dillendirilmekte. sayın ünal aysal'ın galatasaray'ın kasasından en az 40 milyon heba ettiği dokundurmaları zirvelere ulaşmış durumda. buna da psikolojik dokundurma deyip geçmek lazım. eğer ortada üç oyuncunun bonservisi, kimisinin 4, kimisinin 3 yıllık ücreti söz konusu ise ve isimlerden ikisi dünya futbolunda belli bir tanınırlık ve kalite seçeneğine sahipse ortada dönen rakam korkutucu bir rakam değil. sonuçta bu parayı bir anda harcamayacaktı sayın aysal. ama öyle ya! yapılan her iş beraberinde paranoyaklığı getirir. geçmişte de çok yıldız geldi geçti. son üç yıl boşa kürek çekmekten ibaretti. bu kötü gidişatın etkileri hala devam etmektedir. futboldan çakmayan bir başkan futbol aklını oluşturan komitenin istediği oyuncuları, hocanın istediği oyuncuları 3-5'e bakmadan alın, direkt başarılı olmalıyız dediği için galatasaray'ın geleceğini rehin vermiş gibi yaftalanabiliyor.
sayın başkan başarılı olur olmaz onu şimdiden göremeyiz. ama bir an önce başarıya ulaşmanın stresini barındırdığını düşünmekte de fayda var. ilgili oyuncuları belirleyen kendisi değil. başkan birçok anlamda son sözü söylemesi gereken bir pozisyonda yer alıyor. bazı hataları muhakkak olacaktır. elinden geleni de yapacaktır. ama şu bir gerçek ki medyanın ortaya sürdüğü fiyatlandırmalar, 4-5 yıl boyunca ödenecek paraların sanki hemen ödenecekmiş gibi hissettirdiği psikolojik dokunduruşlar derken galatasaraylılar da bu tuzağa düşmüş durumdalar.
evet, sayın başkan kulübü batıracak. mahvedecek. paraları sokağa saçacak. bütün taşınmazları satıp futbolcuları alacak. çünkü selçuk inan, elmander, ceyhun gülselam, forlan, reyes, ujfalusi’yi alıyoruz, sizce toplam bonservis bedellerine ne kadar saydınız diye sorsalardı ve cevap olarak maksimum 15 milyon harcadık deseydik eşekler kovalardı bizi. ne de olsa 15 milyonu ödeyemeyecek kadar aciz bir kulüptür galatasaray ve ünal aysal bizi batırmaktadır!!! bu oyuncuların çoğuna yıllık 1 milyon vermeyi bekliyorsanız ve hele de avrupa’da olmadığınız halde çekim merkezi olduğunuzu düşünüp cüzi yıllık ücretlere oyuncu getirebileceğinizi sanıyorsanız futbol denen şeyi izlemeye bile gerek yoktur.
konumuz oyuncuların ne kadar iyi seçilip seçilmediği değildir. çünkü bu başkanın işi değildir. daha işin başında ben futboldan anlamam diyerek söyleyeceği her şeyi söylemiştir. futbol komitesi diyorum, hoca isteği diyorum, başarı, başarı, başarı diyorum ve susuyorum.
aynı durum muhtemel forlan, reyes, ujfalusi üzerinden dillendirilmekte. sayın ünal aysal'ın galatasaray'ın kasasından en az 40 milyon heba ettiği dokundurmaları zirvelere ulaşmış durumda. buna da psikolojik dokundurma deyip geçmek lazım. eğer ortada üç oyuncunun bonservisi, kimisinin 4, kimisinin 3 yıllık ücreti söz konusu ise ve isimlerden ikisi dünya futbolunda belli bir tanınırlık ve kalite seçeneğine sahipse ortada dönen rakam korkutucu bir rakam değil. sonuçta bu parayı bir anda harcamayacaktı sayın aysal. ama öyle ya! yapılan her iş beraberinde paranoyaklığı getirir. geçmişte de çok yıldız geldi geçti. son üç yıl boşa kürek çekmekten ibaretti. bu kötü gidişatın etkileri hala devam etmektedir. futboldan çakmayan bir başkan futbol aklını oluşturan komitenin istediği oyuncuları, hocanın istediği oyuncuları 3-5'e bakmadan alın, direkt başarılı olmalıyız dediği için galatasaray'ın geleceğini rehin vermiş gibi yaftalanabiliyor.
sayın başkan başarılı olur olmaz onu şimdiden göremeyiz. ama bir an önce başarıya ulaşmanın stresini barındırdığını düşünmekte de fayda var. ilgili oyuncuları belirleyen kendisi değil. başkan birçok anlamda son sözü söylemesi gereken bir pozisyonda yer alıyor. bazı hataları muhakkak olacaktır. elinden geleni de yapacaktır. ama şu bir gerçek ki medyanın ortaya sürdüğü fiyatlandırmalar, 4-5 yıl boyunca ödenecek paraların sanki hemen ödenecekmiş gibi hissettirdiği psikolojik dokunduruşlar derken galatasaraylılar da bu tuzağa düşmüş durumdalar.
evet, sayın başkan kulübü batıracak. mahvedecek. paraları sokağa saçacak. bütün taşınmazları satıp futbolcuları alacak. çünkü selçuk inan, elmander, ceyhun gülselam, forlan, reyes, ujfalusi’yi alıyoruz, sizce toplam bonservis bedellerine ne kadar saydınız diye sorsalardı ve cevap olarak maksimum 15 milyon harcadık deseydik eşekler kovalardı bizi. ne de olsa 15 milyonu ödeyemeyecek kadar aciz bir kulüptür galatasaray ve ünal aysal bizi batırmaktadır!!! bu oyuncuların çoğuna yıllık 1 milyon vermeyi bekliyorsanız ve hele de avrupa’da olmadığınız halde çekim merkezi olduğunuzu düşünüp cüzi yıllık ücretlere oyuncu getirebileceğinizi sanıyorsanız futbol denen şeyi izlemeye bile gerek yoktur.
konumuz oyuncuların ne kadar iyi seçilip seçilmediği değildir. çünkü bu başkanın işi değildir. daha işin başında ben futboldan anlamam diyerek söyleyeceği her şeyi söylemiştir. futbol komitesi diyorum, hoca isteği diyorum, başarı, başarı, başarı diyorum ve susuyorum.
