17
çok rahat olarak sıfat olarak kullanılabilecek ifade*. misal 29 mayıs 2011 galatasaray beşiktaş ts basketbol maçında yanımda vardı bir tane cimbom old boys abi. biz burda kıbrıs'ta galatasaray maçlarına hasret olduğumuz için tekerlekli sandalye basketbolu gibi bir branş maçında saptanmıştır bu abiden, yoksa genel olarak futbolun dışına pek çıkmaz bu abiler. sırtında üzerindeki yazılar silinmeye yüz tutmuş pazar işi bir lincoln forması vardır. kıyafetin kalan kısmından inşaat ya da benzeri ağır bir işte çalıştığı bellidir abimizin. ancak bu durum aşağılanacak birşey olmadığı gibi cimbom old boys karakteriyle alakası yoktur. abimiz yabancısı olduğu spora takribi bir dakikalık ısınma sürecinden sonra tribünün önlerinde bir yere demir atar, bir iki tezahürata katılır büyük şevkle. setteki üni tayfasından arkadaşa "4 sene üst üste patlatalım ş....." diye çemkirir, elini de bilekten büküp yukarı doğru dikerek. arkadaş bile tırsıp açıklama yapar, az kişiyle söyleyemiz onu diye. top rakip potaya gider, sayı olmayan top döner bizim potaya sayı olur. bu abimiz büyük bir hışımla "ne biçim defans yapıyorsunuz lan, girsenize kademeye" diye kükrer. rakip taraftarın sevincinden çıkan o gürültüye rağmen bizler, yan tribünde sessiz oturmayı tercih eden galatasaraylı aileler, karşı taraftaki kameramanlar, sahadaki oyuncular irkilir bu isyan karşısında. hatta davul-korna ve tezahürat kombosuyla sevinen beşiktaş taraftarlarından bile birkaçının bizim tarafa şaşkın bakışları gözlemlenir. tabi bütün bu olaylar hemen galatasaray benchinin üzerinde cereyan eder. bir saniyelik duraksamanın ardından sedat hocanın bu abimize dönüp attığı "ben neciyim burda" bakışından sonra film kopar, maçın gerisi teferruattır zaten...
cimbom old boys ruhu böyle birşeydir işte.
cimbom old boys ruhu böyle birşeydir işte.
