• 20
    aynı başlığa farklı girdiler yazanları gördüğümde sorgulardım hep durumu, bir adetim var zira, söylenebilecek her şeyi tek bir seferde bitirebilmek niyetinde oldum hep, akabinde pişman olunsa bile, yoğunluğunun hakkını vererek, tüketerek yeri geldiğinde, akılda şüphe kalmasın diye.

    bu sefer beceremedim, sanki eksik kalan bir şeyler var, üstelik buram buram başarısızlık kokuyor. bu durum ise iki ihtimal getiriyor akla, birincisi aynı payda olan galatasarayı paylaştıklarımızın değer sıralamasında bu ekibin yeteri kadar önem arz etmiyor olması, ikincisi ise bizim üstümüze düşen görevi yerine getiremeyip, gerekli havayı sağlayamamış olmamız.

    birinci ihtimali aklıma dair getirmemem gerektiğinden, kabul etmek zorundayım ki, eksik birşeyler var yaptıklarımız arasında. doğrudur ama, öyle yoğun geçiyor ki hayat, bu sabah dair kütüphanede olmam gerekirdi benim, çünkü haftasonu iş yüzünden makaleleri yetiştirebilmek adına kütüphaneye gitme şansım yok. gelecek gecelerimden çalıyorum yani bugün için, ama bu bir bahane olabilir mi;
    asla..

    karşılıksız, fayda beklemeksizin sevmenin hakkını vereceğiz diye bu yola girdiysek, ve sadece kendimizi tatmin içinse böylesine sevmek, ama kimseyi kimseden ayırt etmeden, hakkını vereceksin işe, elini altına koyduğun işin..

    biz sanırım beceremedik..
App Store'dan indirin Google Play'den alın