410
her şeyiyle kötü giden bir sezonda, her şeyin katlanarak berbatlaşmaya başladığı haftaya denk geldi bu maçta, tıpkı ilk maç gibi. sezon boyunca bir çok kez olduğu gibi; skoru alsa dahi gol yediği anda tüm motivasyonunu kaybeden, mağlup duruma düşünce oyunu çevirecek gücü olmayan ya da bu direnişi, dirilişi gösteremeyen, özgüvensiz, maalesef kazanma yetisini kaybetmiş bir futbolcu grubu ile bu maça çıkıyoruz. futbolcu grubu diyorum zira takım olmayı çok önceleri bırakmış bir güruhtan bahsediyorum burada. formasında taşıdığı armanın dahi farkında olmayan, büyüklük kimliğini kaybetmişlerden bahsediyorum. evet durum bu denli kötü galatasaray adına.
fenerbahçe’de ise durumun tam tersi bir hava hakim. takım averaj farkıyla lider, son 9 maçının hepsini kazanmış durumda. moralleri yüksek, camia şampiyonluk istiyor. sezon başından beri bir çok kulvarda kaybetmelerine rağmen gerek aykut kocaman’a gerekse de futbolcularına gösterdikleri destek ve sabır onları buralara getirdi. kazanmaya alışmış ve kendine güvenen bir takım durumundalar. üstelik türk telekom arena’da galatasaray’ı ilk mağlup eden takım olmak istiyorlar. hakemi baskı altına almayı, bu konuda bir şekilde medyayı kullanmayı da unutmadılar yine. fenerbahçe için zihinsel ve fiziki olarak en zor deplasmanlarından birini cuma akşamına alınma kararı ile futbol federasyonu maçın gazını alarak fenerbahçe lehinde tavır göstermiştir bana göre. zira 52.000 kişilik galatasaray taraftarının enerjisi cuma gününe göre, cumartesi ya da pazar akşamı kat kat daha fazla olacağı aşikardır.
mantık sınırları içerisinde bu maçın sonucu bellidir. futbolseverler içerisinde kendisini galatasaraylı olarak görenlerde dahil olmak üzere milyonlarca kişi bu şekilde düşünüyor. ama bu işler böyle yürümüyor futbolda. eğer futbolda 2+2 4 etseydi yarın ki maç oynanmayabilirdi. buna benzer bir durum 99-2000 sezonunda ali sami yen stadında oynanan maç öncesi oluşmuştu. galatasaray’ın uefa kupasını kazandığı o sezon fenerbahçe son yılların en kötü sezonunu geçiriyordu. maçı fenerbahçe’nin 1-0 kazandığını hatırlayacaksınız. bu bize istatistiklerin ve matematiğin aslında futbolda son sözü söylemediğinin üzücü bir ispatıydı.
bugün ve tüm hafta boyunca ben ve benim gibi birkaç polyanna galatasaray sözlük yazarı yarın için yine inançlı ve yine destek vermek için elinden geleni yapıyor. elimizde tutunacak hiçbir mantıklı sebep yok ancak içimizdeki galatasaraylılığın gereği böyle istiyor, hissediyor ve inanıyoruz. kayıp bir sezonda en azından hagi’nin hatrına bu maçı kazanmaları için ne olursa olsun kasları yırtılıncaya kadar mücadeleyi bırakmamalarını istiyoruz. bazen inanmak çok şeyi değiştirir.
futbolcu kardeşlerimize hatırlatmak istediğim bir şey var; yaratılanı sevdik yaratandan ötürü. sizi seviyor, destekliyorsak üzerinizdeki parçalının hatırınadır. hakkını verin yeter.
fenerbahçe’de ise durumun tam tersi bir hava hakim. takım averaj farkıyla lider, son 9 maçının hepsini kazanmış durumda. moralleri yüksek, camia şampiyonluk istiyor. sezon başından beri bir çok kulvarda kaybetmelerine rağmen gerek aykut kocaman’a gerekse de futbolcularına gösterdikleri destek ve sabır onları buralara getirdi. kazanmaya alışmış ve kendine güvenen bir takım durumundalar. üstelik türk telekom arena’da galatasaray’ı ilk mağlup eden takım olmak istiyorlar. hakemi baskı altına almayı, bu konuda bir şekilde medyayı kullanmayı da unutmadılar yine. fenerbahçe için zihinsel ve fiziki olarak en zor deplasmanlarından birini cuma akşamına alınma kararı ile futbol federasyonu maçın gazını alarak fenerbahçe lehinde tavır göstermiştir bana göre. zira 52.000 kişilik galatasaray taraftarının enerjisi cuma gününe göre, cumartesi ya da pazar akşamı kat kat daha fazla olacağı aşikardır.
mantık sınırları içerisinde bu maçın sonucu bellidir. futbolseverler içerisinde kendisini galatasaraylı olarak görenlerde dahil olmak üzere milyonlarca kişi bu şekilde düşünüyor. ama bu işler böyle yürümüyor futbolda. eğer futbolda 2+2 4 etseydi yarın ki maç oynanmayabilirdi. buna benzer bir durum 99-2000 sezonunda ali sami yen stadında oynanan maç öncesi oluşmuştu. galatasaray’ın uefa kupasını kazandığı o sezon fenerbahçe son yılların en kötü sezonunu geçiriyordu. maçı fenerbahçe’nin 1-0 kazandığını hatırlayacaksınız. bu bize istatistiklerin ve matematiğin aslında futbolda son sözü söylemediğinin üzücü bir ispatıydı.
bugün ve tüm hafta boyunca ben ve benim gibi birkaç polyanna galatasaray sözlük yazarı yarın için yine inançlı ve yine destek vermek için elinden geleni yapıyor. elimizde tutunacak hiçbir mantıklı sebep yok ancak içimizdeki galatasaraylılığın gereği böyle istiyor, hissediyor ve inanıyoruz. kayıp bir sezonda en azından hagi’nin hatrına bu maçı kazanmaları için ne olursa olsun kasları yırtılıncaya kadar mücadeleyi bırakmamalarını istiyoruz. bazen inanmak çok şeyi değiştirir.
futbolcu kardeşlerimize hatırlatmak istediğim bir şey var; yaratılanı sevdik yaratandan ötürü. sizi seviyor, destekliyorsak üzerinizdeki parçalının hatırınadır. hakkını verin yeter.
