8
2010/2011 sezonunda liverpool'un avrupa ligine veda ettiği maçtır, braga ilk defa ilk 16'daydı bugün. liverpool ligde 6. sırada, şampiyonluk şansı hiç olmadı bile bu sezon, kaç sezondur da olmuyor.
fa cup'ta ilk maçta manchester united'a 1-0 yenilip, league cup'ta ise yine oynadıkları ilk maçta northampton town'a penaltılar sonucu yenilerek veda etmişlerdi.
ona rağmen ne maçın 60. dakikasında emektar carragher yuhlandı, ne takımı zor durumunda teslim alan dalglish'e "istifa" sesleri yükseldi, ne de takıma bir tepki oldu. sakat kaptan* gerrard tabii ki hiç bir tepki görmedi. son dakikalarda taraftar yine "you'll never walk alone" diye takıma sahip çıkıyordu.
liverpool'un hiç bi pas hatası, hiç bir futbolcusu, hiç bir uzvu protestoya uğramadı bu rezalet sezonlarının belki de son yarışmacı maçında gol bile atamamalarına rağmen.
hiç sevmem yabancı tribünlere dilenip, "bizde nerde" diyenleri, çünkü zamanında daha iyi olduğumuzu biliyorum hepsinden. ali sami yen'i cehenneme çeviren de bizdik, 5 yediğimizde takımımıza sahip çıkan da. ölü takımları diriltip kaç kere maç kazandırdık, kaç kere şampiyonluk tribün katkısıyla geldi.
ama bugün ister istemez yanyana koyuyorum tabloları, ve inanıyorum ki - üzülerek söylüyorum - bugün liverpool tribününü boşaltıp galatasaray tribününü koysaydık, bir kaç aklıselim insana rağmen, dalglish'e "istifa, futbolculuğu iyiydi ama teknik direktör değil", gerrard'a "çorbacıya git, sinema kapat", carragher'a "artık süren doldu siktir git" deyip, son dakikalarda "you'll never walk alone yerine", "dalglish gider, biz kalırız" diye bağıran bir profil görüyorum.
liverpool bugün kazanamadı, bir sezonu daha kupasız kapattı, büyüklüğünden hiç ama hiç bir şey kaybetmedi, ammavelakin yukarıdaki senaryo gerçekleşseydi, eminim çok şey kaybedeceklerdi.
artık şapkaları önümüze koyup düşünme vakti gelmedi mi?
fa cup'ta ilk maçta manchester united'a 1-0 yenilip, league cup'ta ise yine oynadıkları ilk maçta northampton town'a penaltılar sonucu yenilerek veda etmişlerdi.
ona rağmen ne maçın 60. dakikasında emektar carragher yuhlandı, ne takımı zor durumunda teslim alan dalglish'e "istifa" sesleri yükseldi, ne de takıma bir tepki oldu. sakat kaptan* gerrard tabii ki hiç bir tepki görmedi. son dakikalarda taraftar yine "you'll never walk alone" diye takıma sahip çıkıyordu.
liverpool'un hiç bi pas hatası, hiç bir futbolcusu, hiç bir uzvu protestoya uğramadı bu rezalet sezonlarının belki de son yarışmacı maçında gol bile atamamalarına rağmen.
hiç sevmem yabancı tribünlere dilenip, "bizde nerde" diyenleri, çünkü zamanında daha iyi olduğumuzu biliyorum hepsinden. ali sami yen'i cehenneme çeviren de bizdik, 5 yediğimizde takımımıza sahip çıkan da. ölü takımları diriltip kaç kere maç kazandırdık, kaç kere şampiyonluk tribün katkısıyla geldi.
ama bugün ister istemez yanyana koyuyorum tabloları, ve inanıyorum ki - üzülerek söylüyorum - bugün liverpool tribününü boşaltıp galatasaray tribününü koysaydık, bir kaç aklıselim insana rağmen, dalglish'e "istifa, futbolculuğu iyiydi ama teknik direktör değil", gerrard'a "çorbacıya git, sinema kapat", carragher'a "artık süren doldu siktir git" deyip, son dakikalarda "you'll never walk alone yerine", "dalglish gider, biz kalırız" diye bağıran bir profil görüyorum.
liverpool bugün kazanamadı, bir sezonu daha kupasız kapattı, büyüklüğünden hiç ama hiç bir şey kaybetmedi, ammavelakin yukarıdaki senaryo gerçekleşseydi, eminim çok şey kaybedeceklerdi.
artık şapkaları önümüze koyup düşünme vakti gelmedi mi?
