1935
kendisini sevmemek imkansız. hele hele futbolculuk döneminde yaptıkları aklıma gelince daha da bir farklı. ama artık kendisi bir teknik direktördür. futbolculuk dönemi çoktan bitti. geride kaldı onlar. efsane olan, dünya çapında olan futbolculuğuydu.
şimdi o teknik adam. daha doğrusu kendini ispat etmeye çalışan, başarmaya çalışan bir teknik adam. ve bu son şansı. oldu oldu. olmadı geçmiş olsun. bir daha hiçbir takım onu teknik adam yapmaz. galatasaray da yapmazdı da adnan polat, taraftarın sevdiği hagiyi getirelim de sussunlar dedi. ve öyle de oldu. hagi de hem para kazanacağı hem de teknik direktör olabilmesi için bu teklife hemen atladı. sonra da çıkıp "zor zamanda geldim" diyor. steau bükreş, beşiktaş, fenerbahçe yada adı duyulmuş bir takım çağırsa sanki gitmeyecekti. tabiki gidecekti. koşa koşa hem de. gelmesinin galatasaray sevgisiyle bir alakası yok. eğer yollarlarsa yakın zamanda, bakın görün neler neler söyler ayrılırken.
şimdiye kadar da hiçbir başarısı yok. başarı başarı dedikleri şey aldığımız bir türkiye kupası. ki o maçta bile ribery'i oyundan alarak fenere tarihi fark atmamızı engelledi. ne olduğunu hiç kimsenin anlayamadığı oyun anlayışıyla. bu sene de hedef türkiye kupası. kolay hedef. gaziantepi ele. bjkyi ele. finalde ibbyi yen kupayı al. topu topu 4 maç. bunu başarırsa sene sonu kalacaktır. ama başaramazsa gider. çünkü burası türkiye burada işler böyle işler.
en çok insanın sinirlerini kaldıran da bazı kesim taraftarın, onu hala futbolcu falan sanması. artık değil. artık teknik direktör. ve futbolculukla teknik adamlık çok farklı şeyler. ne kadar farklı olabilir derseniz. (bkz: maradona) (bkz: 2010 dünya kupasındaki messi'li arjantin)
şu anda yapacağımız şey beklemek. ya tutarsa diye.
şimdi o teknik adam. daha doğrusu kendini ispat etmeye çalışan, başarmaya çalışan bir teknik adam. ve bu son şansı. oldu oldu. olmadı geçmiş olsun. bir daha hiçbir takım onu teknik adam yapmaz. galatasaray da yapmazdı da adnan polat, taraftarın sevdiği hagiyi getirelim de sussunlar dedi. ve öyle de oldu. hagi de hem para kazanacağı hem de teknik direktör olabilmesi için bu teklife hemen atladı. sonra da çıkıp "zor zamanda geldim" diyor. steau bükreş, beşiktaş, fenerbahçe yada adı duyulmuş bir takım çağırsa sanki gitmeyecekti. tabiki gidecekti. koşa koşa hem de. gelmesinin galatasaray sevgisiyle bir alakası yok. eğer yollarlarsa yakın zamanda, bakın görün neler neler söyler ayrılırken.
şimdiye kadar da hiçbir başarısı yok. başarı başarı dedikleri şey aldığımız bir türkiye kupası. ki o maçta bile ribery'i oyundan alarak fenere tarihi fark atmamızı engelledi. ne olduğunu hiç kimsenin anlayamadığı oyun anlayışıyla. bu sene de hedef türkiye kupası. kolay hedef. gaziantepi ele. bjkyi ele. finalde ibbyi yen kupayı al. topu topu 4 maç. bunu başarırsa sene sonu kalacaktır. ama başaramazsa gider. çünkü burası türkiye burada işler böyle işler.
en çok insanın sinirlerini kaldıran da bazı kesim taraftarın, onu hala futbolcu falan sanması. artık değil. artık teknik direktör. ve futbolculukla teknik adamlık çok farklı şeyler. ne kadar farklı olabilir derseniz. (bkz: maradona) (bkz: 2010 dünya kupasındaki messi'li arjantin)
şu anda yapacağımız şey beklemek. ya tutarsa diye.
