1638
http://www.youtube.com/watch?v=-CSLpCUneUo 2:00'a dikiz.
sinan dostum extensor blogunda yazmıştı bir kere hagi hakkında. o yazıda "hagi öyle gösterişli de değil, giyer üzerine bir gömlek, öyle çıkar dışarı" demişti. o kadar doğal, o kadar içtenki. yukarıda verdiğim linkte 2:00'a bakın, nasıl bakıyor o stada öyle. kim bilir neler geçiyor aklının ucundan. hangi attığı gol geliyor aklına...
gheorghe hagi. başlı başına bir efsane. çocukların küçükken çizgi film kahramanları olur. beni o kahramanım hagi'ydi. 1998'de bilbao'ya attığı o gol. gözlerim doluyor harbiden. iki elim bacaklarımın arasında, soğuktan üfürüyorum sıcak buhar çıksın diye. ısınayım diye. hagi ısıtıyor içimi. yastıkları duvarlara fırlatıyorum. babam otur sakin ol diyor. o kadar iyi hatırlıyorum ki. insanlar hagi'yi tebrik eder başarıları yüzünden. ben belki bu yüzden teşekkür ederim ona.
şimdilerde galatasaray'ın teknik direktörü. duygular bir kenara çünkü samimi bir galatasaraylı eleştiriye başladığında "hagi o abi" diyorlar size. hagi sayesinde övünüyorsunuz diyorlar. hagi olmasaydı diyorlar. hagi'ye yukarıda teşekkürümü ettim. galatasaray yine galatasaraydı abi. bunu neden böyle küçümsüyorsunuz ki? galatasaray tutup havaalanından gel buraya demeseydi o avrupada başarılı olmuş bir oyuncu olarak anılacak mıydı? galasaray çekti onu kolundan. gel buraya sende mesut ol, bizde olalım dedi. birlikte oldular başarılı. hagi real madrid'de de, barcelona'da da tutunamadı. ne başarısı vardı? sadece ülkesinde başarılıydı. bir de 94 dünya kupasının yıldızı. biz hagi'yi efsane yaptık, hagi de bizi. galatasaray'ı küçümsemeyin. galasaray'ın metin oktay'ı da vardı, prekazi'si de, hakan şükür'ü de. yukarıda ben nasıl hagi'ye teşekkür ediyorsam o da bize etmeli. çünkü galatasaray'dı onu bu kadar başarılı yapan. burada sakın bir ayrım yaptığımı zannetmeyin. ben ikisinin de birbirine teşekkür etmesi gerektiğini düşünenlerdenim. bu yüzden "hagi o abi" diyenlere "o da galasaray abi" derim.
hagi'ye buraya geldiği konusunda o kadar kızıyorum ki. bir yandan da duygularım patlayıveriyor ama. hagi şöyle diyor: "galasaray'a 3. kez zor zamanda geliyorum." biliyorum zoru seviyorsun hagi. ama keşke dert etmeseydin bizi. çalışmasaydın bu adamlarla. o sahadaki çirkef ama bir o kadar profesyonel yapını gösterseydin. o zaman daha çok severdim seni hagi. sadece futbolcu değil, teknik adam olarak da... ikisini ayrı tutmaya çalışıyorum. futbolcu-teknik direktör. bu, başarılı olmuş bir futbolcunun teknik direktörlük kariyerinde aynı kulüpte daha fazla kalması için artı bir kredi olmamalı. sadece basit bakılmalı olaya. sadece basit.
ne olursa olsun sevgimden bir gram azalmayacak hagi. galatasaray'ın olduğu herşey güzel, senin isminin geçtiği herşeyin güzel olduğu gibi...
sinan dostum extensor blogunda yazmıştı bir kere hagi hakkında. o yazıda "hagi öyle gösterişli de değil, giyer üzerine bir gömlek, öyle çıkar dışarı" demişti. o kadar doğal, o kadar içtenki. yukarıda verdiğim linkte 2:00'a bakın, nasıl bakıyor o stada öyle. kim bilir neler geçiyor aklının ucundan. hangi attığı gol geliyor aklına...
gheorghe hagi. başlı başına bir efsane. çocukların küçükken çizgi film kahramanları olur. beni o kahramanım hagi'ydi. 1998'de bilbao'ya attığı o gol. gözlerim doluyor harbiden. iki elim bacaklarımın arasında, soğuktan üfürüyorum sıcak buhar çıksın diye. ısınayım diye. hagi ısıtıyor içimi. yastıkları duvarlara fırlatıyorum. babam otur sakin ol diyor. o kadar iyi hatırlıyorum ki. insanlar hagi'yi tebrik eder başarıları yüzünden. ben belki bu yüzden teşekkür ederim ona.
şimdilerde galatasaray'ın teknik direktörü. duygular bir kenara çünkü samimi bir galatasaraylı eleştiriye başladığında "hagi o abi" diyorlar size. hagi sayesinde övünüyorsunuz diyorlar. hagi olmasaydı diyorlar. hagi'ye yukarıda teşekkürümü ettim. galatasaray yine galatasaraydı abi. bunu neden böyle küçümsüyorsunuz ki? galatasaray tutup havaalanından gel buraya demeseydi o avrupada başarılı olmuş bir oyuncu olarak anılacak mıydı? galasaray çekti onu kolundan. gel buraya sende mesut ol, bizde olalım dedi. birlikte oldular başarılı. hagi real madrid'de de, barcelona'da da tutunamadı. ne başarısı vardı? sadece ülkesinde başarılıydı. bir de 94 dünya kupasının yıldızı. biz hagi'yi efsane yaptık, hagi de bizi. galatasaray'ı küçümsemeyin. galasaray'ın metin oktay'ı da vardı, prekazi'si de, hakan şükür'ü de. yukarıda ben nasıl hagi'ye teşekkür ediyorsam o da bize etmeli. çünkü galatasaray'dı onu bu kadar başarılı yapan. burada sakın bir ayrım yaptığımı zannetmeyin. ben ikisinin de birbirine teşekkür etmesi gerektiğini düşünenlerdenim. bu yüzden "hagi o abi" diyenlere "o da galasaray abi" derim.
hagi'ye buraya geldiği konusunda o kadar kızıyorum ki. bir yandan da duygularım patlayıveriyor ama. hagi şöyle diyor: "galasaray'a 3. kez zor zamanda geliyorum." biliyorum zoru seviyorsun hagi. ama keşke dert etmeseydin bizi. çalışmasaydın bu adamlarla. o sahadaki çirkef ama bir o kadar profesyonel yapını gösterseydin. o zaman daha çok severdim seni hagi. sadece futbolcu değil, teknik adam olarak da... ikisini ayrı tutmaya çalışıyorum. futbolcu-teknik direktör. bu, başarılı olmuş bir futbolcunun teknik direktörlük kariyerinde aynı kulüpte daha fazla kalması için artı bir kredi olmamalı. sadece basit bakılmalı olaya. sadece basit.
ne olursa olsun sevgimden bir gram azalmayacak hagi. galatasaray'ın olduğu herşey güzel, senin isminin geçtiği herşeyin güzel olduğu gibi...
