472
başkanlığı süresince her başarısızlık anında suçu kendisinde bulduğum rahmetli başkanımız. sırf galatasaray sevgim yüzünden kendisini kötülüyordum, şimdi yine galatasaray sevgim yüzünden kendisini arıyorum. düşünüyorum da kendisini gerçekten türkiye'deki diğer kulüp başkanlarından farklı bir yerde görüyordum. farklıydı. ağır bir derbi yenilgisi sonrası rakibi alkışlayacak kadar farklıydı. başkanlığı sırasında takımda gerçek bir birlik vardı, seviliyordu. her başkanın elde edemeyeceği hoşgörüye sahipti. yeni yeni anlıyorum. belki de bu yüzden pişmanlık duyuyorum.
