52
hayatımda izlemediğim için pişman olduğum tek maçtır.
ortaokuldaydım. yaş 12-13 falan. star nedense o maçı şifreli olarak teleondan vermişti.
babam maçı izlemeye gitmişti. alkollü bi mekana gittiği için yaşım itibariyle beni götürmemişti tüm ısrarlarıma rağmen. bende maçın skorunu star tv'den takip ediyordum. skor 2-0 olunca vurup kafayı yatmıştım.
sabah kalkar kalkmaz aklımdaki tek düşünce maçın kaç kaç bittiğini öğrenmekti.
3-2 'i görünce yaşadığım şoku unutamam.
bilgisayarımda hala açar izlerim. dün gstv'de o maçı verdiler yine seyrettim sonuna kadar.
galatasaraylı olmanın ne büyük bir ayrıcalık olduğunun iliklere kadar hissedildiği maçtır.
ortaokuldaydım. yaş 12-13 falan. star nedense o maçı şifreli olarak teleondan vermişti.
babam maçı izlemeye gitmişti. alkollü bi mekana gittiği için yaşım itibariyle beni götürmemişti tüm ısrarlarıma rağmen. bende maçın skorunu star tv'den takip ediyordum. skor 2-0 olunca vurup kafayı yatmıştım.
sabah kalkar kalkmaz aklımdaki tek düşünce maçın kaç kaç bittiğini öğrenmekti.
3-2 'i görünce yaşadığım şoku unutamam.
bilgisayarımda hala açar izlerim. dün gstv'de o maçı verdiler yine seyrettim sonuna kadar.
galatasaraylı olmanın ne büyük bir ayrıcalık olduğunun iliklere kadar hissedildiği maçtır.
