11
davulun sesi uzaktan hoş gelendir. istanbulda yaşamadığı için her basketbol her futbol maçına gitmeyeni kınar. ama hasbelkader (üni, iş, askerlik) yolu istanbul'a düştüğünde 2-3 ay sonra yılar veya bıkar maçlara gitmekten. memleketine gittiğinde gene çemkirmeye devam eder. bu yüzden zordur istanbul'da gs taraftarı olmak. 31 yıldır maçlara giderim basketbol kadın-erkek futbol bazen engelsiz aslanlar ve ender de olsa voleybol maçları derken haftamı ayırırım. hafta sonu maç yoksa yetim hisederim kendimi, bazen deplase olurum sık sıkda nevizade de takılırım gs'ı hissederim. ne demiştik zordur istanbul da olup da gs taraftarlığını yaşamak. ukdesi boldur istanbul dışında yaşayıp gs dan uzak kalmanın. ama (ismi söylemesem daha iyi) 30'lu yaşların ortasında olmasına rağmen haftada 1 olmadı 2 haftada bir samiyene veya ipekçi'ye, hatta engelsiz aslanların önemli maçına koşturarak gelen insanlarda tanır bu gönül. gelenin gelmeyenin canı sağolsun. gs için şartsız ön yargısız atsın da gönülleri, sahaya çıkan oyuncusuna (barış bile olsa o oyuncu) küfür etmeyip armaya gereken saygıyı veriyorsa, safa getirmiş gönüllerimize istanbul dışındaki gs taraftarı.
