51
hakeminin, o dönemlerde nazar boncuğumuz olan pierluigi collina'nın olduğu, hafızama kazınan maçlardan biridir. maçla ilgili şöyle bir anım var:
maçı, fanatik fenerbahçeli olan eniştemin evinde izlemek durumunda kalmıştım. 2 farkla yenik duruma düşmemizle birlikte eniştemin dalga geçişlerine ve tahriklerine maruz kalmış fakat inancımdan hiçbir şey kaybetmemiştim. çünkü söz konusu galatasaray idi... ve maç skoru hâlâ 0-2 iken ona "biz bu maçı 3-2 alırız, ben de senin bu fenerbahçeli evinin penceresinden galatasaray tezahüratı yapıp seni komşularına rezil etmezsem..." demiştim. galatasarayım beni yanıltmadı... skor 3-2 olduğunda, belime kadar pencereden sarkıp, boğazım yırtılana kadar bağırdığımı dün gibi hatırlıyorum. eniştemin "yeter artık içeriye gir, sesin kısılacak(!)" yalvarışlarının arasında boğazımı yırtmaya devam etmiştim! eniştemin suratındaki "rıdvan dilmen moru" ise, geceye dair en güzel karelerden biriydi...
maçı, fanatik fenerbahçeli olan eniştemin evinde izlemek durumunda kalmıştım. 2 farkla yenik duruma düşmemizle birlikte eniştemin dalga geçişlerine ve tahriklerine maruz kalmış fakat inancımdan hiçbir şey kaybetmemiştim. çünkü söz konusu galatasaray idi... ve maç skoru hâlâ 0-2 iken ona "biz bu maçı 3-2 alırız, ben de senin bu fenerbahçeli evinin penceresinden galatasaray tezahüratı yapıp seni komşularına rezil etmezsem..." demiştim. galatasarayım beni yanıltmadı... skor 3-2 olduğunda, belime kadar pencereden sarkıp, boğazım yırtılana kadar bağırdığımı dün gibi hatırlıyorum. eniştemin "yeter artık içeriye gir, sesin kısılacak(!)" yalvarışlarının arasında boğazımı yırtmaya devam etmiştim! eniştemin suratındaki "rıdvan dilmen moru" ise, geceye dair en güzel karelerden biriydi...
