sabri sarıoğlu

kendisine olan güvenini nereden aldığını sözlükteki bazı yazarlar gibi takımda da, sözde arkasında duran ve objektif bakan kişilerin bulunmasından anlayabileceğimiz topçu. öyle bi güvendir ki kornerler serbest vuruşlar kullanır, kaleyi göremeyecek kadar uzaklardan dağlara taşlara şutlar atar. dağa taşa gider ama yine de atar. 27 ocak 2009 galatasaray sivasspor maci'nda da açık bi şekilde görülmektedir ki futbolda yeteneği geçtim zeka da önemli bi özelliktir. insan, özellikle sporcu; kapasitesinin farkında olmalı ona göre oynamalıdır. galatasaray sevgisine, mücadelesine diyecek yoktur. ama bu takıma kim ne söylerse söylesin yakışmamaktadır. senelerce izlemişizdir, bunu görmemek artık adını koyamayacağım bi şeydir. * *

edit: kötüleyin, kötüleyin. böyle oyuncularla dolsun takım. gitmesinler, kaptanlık istesinler, kavga etsinler onla bunla. sonra uefa'mış finalmiş, hee tabi tabi.