53
son bir kaç aydir her maglubiyetten sonra "tamam lan oynamiyorum ben ne haliniz varsa gorun" dememe ragmen içimi huzurla kaplayan maç. ne kaypak bir insanmisim megerse. neyse, maçin 2-0'dan 3-2'ye gelmesi kimseyi sasirtmaz herhalde, o zaman "konsantrasyon!" diyelim.
