149
maraş'ta oturduğu sitedeki çardağın altında bir arkadaşıyla pişti oynarken gördük. kalabalık bir izleyici kitlesi de heyecanlı bir şekilde kendisini izliyordu. 8-9 kişi falan. yanına yaklaştım ve kafasına bir leblebi attım. o şaşkın ve incinmiş bir şekilde bize bakarken, biz ağzımızdaki leblebi tozlarını püskürte püskürte kahkakalar atıyorduk. "canın yandıysa oyunu iptal et bünyoş" dedim. yüzündeki acı ifadesi yerini endişeye bırakmıştı. alnından terler boşalıyordu. "olmaz edemem! 8 kişi izlemeye gelmiş. iptal etsem bu çardağı başıma yıkarlar. savaş çıkar anarşi çıkar olaylar bastırılamaz!"* kısa bir süre bakıştık. "al buna anlat bünyamin" dedim ve elimdeki leblebi dolu kese kağıdını eline tutuşturdum. sonra koşarak uzaklaştık.
üsttekinin sadece ilk cümlesi gerçek. geçerken gördük işte. ama yukarıda anlattığım gibi olsa ne güzel olurdu be dimi ahaha.
üsttekinin sadece ilk cümlesi gerçek. geçerken gördük işte. ama yukarıda anlattığım gibi olsa ne güzel olurdu be dimi ahaha.
