83
ne kadar duygularımızla hareket ettiğimizin resmidir bogdan tanjevic. türkiye'de en son yaptıklarınla hatırlanırsın. örneğin fatih terim. son 2 senedeki başarısızlıklarıyla hatırlanıyor artık. kendi taraftarı bile önceki 4 senede neleri başardığını unuttu. tanjevic de farklı değil terim'den. tek farkı 6 yılın başında değil sonunda başarılı olması.
tanjevic heralde rijkaard ile karşılaştırılabilecek son adamlardan biridir. anlayamadığımız şu. 6 yıllık sistematik bir çalışmayla ulaşılmadı bu başarıya. bu gerçek o kadar net ki, üzerine tartışılmayacak kadar hem de. sabrın zaferi değil bu. şimdi başarılı olmasının en büyük nedeni tutarsızlıklarını bir kenara bırakmasıdır. o kadar çok tutarsızlıkları vardı ki hangi birini sayalım; yeri geldi ömer onanları, kerem tunçerileri yaşlılar diye almadı, yeri geldi hidayet'i milli takıma almadı, yeri geldi yıldız oyuncularla takıştı, rotasyon adı altında tüm türkiye'nin saçını başını yolduran iyi oynayanın dışarı çıktığı gariplikler yaptı. avrupa şampiyonalarında tarihimizin en iyi jenarasyonunu yakalamışken 9. ve 11. olduk. en güvendiğiniz basketbol yorumcusunun yazılarına bakın kimseye güvenmiyorsanız. tabi tanıyorsanız birini. hangi rijkaard'tan bahsediyoruz.
şimdiki başarıları görünce daha da sinirleniyorum bogdan tanjevic'e. ispanya'nın yaptığını yapabilirdik. her turnuvada başa oynayabilirdik. tarihimizin en iyi jenerasyonuna ersan'lı jenerasyonu da monte ederek. oysa 2001'den beri ilk defa çeyrek finalin ötesini görebildik.
tanjevic şu anki oyun sistemini 6 yılda deği, son 2 yılda oturttu. tanjevic önceki tutarsızlıklarından kurtuldu. kerem'in, ömer'in yaşları ne olursa olsun bu takımın en önemli oyuncuları olduğunu kabul etti. garip garip rotasyonlar değil, iyi oynayanın sahada kaldığı bir takım yarattı sonunda. zaten en iyi bildiği şeylerden biri olan alan savunmasını resmen ezberletti oyunculara. çok ciddi bir hastalığın tedavisini yarıda keserek takımın başında kaldı.
2010 dünya basketbol şampiyonasında yarı final oynanmasında ne kadar sevabı varsa, önceki yitik turnuvalarda o kadar günahı vardır.
tanjevic heralde rijkaard ile karşılaştırılabilecek son adamlardan biridir. anlayamadığımız şu. 6 yıllık sistematik bir çalışmayla ulaşılmadı bu başarıya. bu gerçek o kadar net ki, üzerine tartışılmayacak kadar hem de. sabrın zaferi değil bu. şimdi başarılı olmasının en büyük nedeni tutarsızlıklarını bir kenara bırakmasıdır. o kadar çok tutarsızlıkları vardı ki hangi birini sayalım; yeri geldi ömer onanları, kerem tunçerileri yaşlılar diye almadı, yeri geldi hidayet'i milli takıma almadı, yeri geldi yıldız oyuncularla takıştı, rotasyon adı altında tüm türkiye'nin saçını başını yolduran iyi oynayanın dışarı çıktığı gariplikler yaptı. avrupa şampiyonalarında tarihimizin en iyi jenarasyonunu yakalamışken 9. ve 11. olduk. en güvendiğiniz basketbol yorumcusunun yazılarına bakın kimseye güvenmiyorsanız. tabi tanıyorsanız birini. hangi rijkaard'tan bahsediyoruz.
şimdiki başarıları görünce daha da sinirleniyorum bogdan tanjevic'e. ispanya'nın yaptığını yapabilirdik. her turnuvada başa oynayabilirdik. tarihimizin en iyi jenerasyonuna ersan'lı jenerasyonu da monte ederek. oysa 2001'den beri ilk defa çeyrek finalin ötesini görebildik.
tanjevic şu anki oyun sistemini 6 yılda deği, son 2 yılda oturttu. tanjevic önceki tutarsızlıklarından kurtuldu. kerem'in, ömer'in yaşları ne olursa olsun bu takımın en önemli oyuncuları olduğunu kabul etti. garip garip rotasyonlar değil, iyi oynayanın sahada kaldığı bir takım yarattı sonunda. zaten en iyi bildiği şeylerden biri olan alan savunmasını resmen ezberletti oyunculara. çok ciddi bir hastalığın tedavisini yarıda keserek takımın başında kaldı.
2010 dünya basketbol şampiyonasında yarı final oynanmasında ne kadar sevabı varsa, önceki yitik turnuvalarda o kadar günahı vardır.
