• 12
    umutsuz bir maçtı. dananın kuyruğunun kopacağı maçtı. değişik bir maçtı. teknik direktörsüz geldi takım ankara'ya. vira bismillah diyerek tribünde yerimizi aldık. ortasahada top tutmak diye birşey söz konusu değildi. deli gibi bağırıyorduk. kazanmalıydık kazanacaktık. futbol diye birşey oynanmadı sahada. sadece ruhunu o topu kaleye göndermek için teslim etmiş 11 tane beyaz formalı aslan gördüm ben.

    geçmiş günahlarından arınmıştı hepsi. tüm hesaplarını o maçta vestiyere asmış ve maça çıkmıştı, lincoln'ü, ümit'i, barış'ı, arda'sı, hakan'ı... ruhla mücadele ediyor ve deterjan reklamındaki gibi kirlendikçe güzelleşiyordu 11 aslan. dakika 88'i gösterdiğinde ruhunu teslim etmiş saatli kale arkası ve maraton tribünün yarısından gol gümbürtüsü koptu. sanki şampiyon olmuştuk. sanki... evet, şampiyon olmuştuk biz. daha 5 maç vardı ama önemli değildi hiçbiri. biz şampiyon olmuştuk çünkü. o sahada oynayan insanlar ve izleyen insanlar artık adı gibi biliyordu ki, şampiyon galatasaray'dı.

    sonraki 5 hafta oynanan maçların tümü aslında 19 mayıs stadyumunda oynanan bu maçın uzatma dakikalarıydı. sonunda milyonlarca aslanı temsil eden 11 aslan ali sami yen stadyumunda şampiyonluk kupasını havaya kaldırdı. işte bu öyle bir maçtı;

    altı hafta süren...
App Store'dan indirin Google Play'den alın