hakan şükür

bir gün kitchenette adlı kafede arkadaşları ile beraber otururken gördüm, konuşmak için yanına gidecektim, rahatsız etmemek adına vazgeçtim. kendisine söylemek istediğim o kadar çok şey var ki, bir gün görür söylerim umarım. söyleyeceklerim özetle şunlar,

saçlarımın yarısını sen döktün, ne zaman umutsuzluğa kapılsam sen kurtardın. aynı maçta dedemin bile atacağı golleri kaçırıp, hagi'nin atamayacağı golleri attın. antipatik olmak için hiç bir fırsatı kaçırmadın, torino'ya gitmek için pek hazetmediğim insanlardan icazet aldın. buna rağmen yaptıkların, sevndirdiklerin, hatalarını hep yok etti. her zaman takımın bir adım önüne geçtin, eyvallah dedim. uefa kupası ile uçaktan indin, sineme çektim. o kupa ile inmesi gereken asıl kaptan bülent korkmaz'ı geri plana ittin, eyvallah dedim. ama ne olur daha fazlasını yapma hakan, bizim için hagi bile vazgeçilmez olmadı, metin oktay bile vazgeçilmez değil. hepimizin amacı galatasaray'ın başarısı. biz tribünde, tv karşısında, sokakta, avupada, store'da, forumlarda, sözlükte, sen geçmişte sahada, şu an medyada, yarın kim bilir milli takımda. hep herkesten daha galatasaraylı ol. bizi çok sevindirdin, kredin çok bu taraftarda, ama şunu da bil, hiç bir şey sonsuz değil hakan.