37
evvelsi pazar sabahı. sabiha gökçen havalimanı'ndan dalaman uçağına binip tatilime başlıyorum. bekleme salonunda bir baktım ki elvan. sabah mahmurluğu ve antrenörü yanında. vardım yanına, 'başarılar elvan' deyip elimi uzattım. tokalaştık. gülümsedik birbirimize. seviyorum bu kızı. bizim manevi kızımız gibi. elimde taşıdığım, üzerinde g.s.g.m* yazılı ve türk bayraklı çanta aramızdaki havayı sportmen bir eksene soktu. ben hiç uzatmadan kendi uçağımın yolunu tuttum.
tatil dönüşü ilk gördüğüm televizyon haberi erzurum'da sele kapılmış bir taksi ve tir tir titreyen afrotürk bir kıza dairdi.
bir üzüldüm, sormayın. keşke dedim tokalaşmasaydık. uğursuz bir sabahımdı kesin dedim kendi kendime. belalı eli verdim kızcağıza.
dün gece aldığım haberle ise sevinçten havalara uçtum, gerçekten. tebrikler elvan. helal sana!
tatil dönüşü ilk gördüğüm televizyon haberi erzurum'da sele kapılmış bir taksi ve tir tir titreyen afrotürk bir kıza dairdi.
bir üzüldüm, sormayın. keşke dedim tokalaşmasaydık. uğursuz bir sabahımdı kesin dedim kendi kendime. belalı eli verdim kızcağıza.
dün gece aldığım haberle ise sevinçten havalara uçtum, gerçekten. tebrikler elvan. helal sana!
