337
luis lourenco adli arkadasi (ayni anda gazeteci) kendisinin biografisini yazmistir. porto'nun basindayken ligi sampiyon bitirmelerini saglayacak çok onemli bir benfica galibiyetinden sonra bu kitabi yazmaya karar vermisler, ve barcelona'da yardimcilik gunlerinden chelsea'nin basina geçene kadar yazmislar neredeyse her seyi. kitabi bitirmeme az kaldi ve bir kaç sey karalamak istedim hakkinda.
birincisi bu adami seversiniz sevmezsiniz o ayri konu, ama cidden ne yaptigini ve ne istedigini çok iyi bilen bir adam. teknik direktorlugun ne kadar zor ve onemli bir meslek oldugunun en basindan beri farkinda ve kendini ona gore egitti. yaptigi incelemeler, her detaya maksimum onem vermesi, oyunculari ile olan samimi -gerçek anlaminda- iliskisi bugune dek yasadigi basarilari net bir sekilde açikliyor.
ikincisi kendisine verilmeye çalisilan "kuçuk daglari ben yarattim-burnumdan kil aldirmam" goruntusu tamami ile dogru degil. evet kendisi de açiklamalariyla bu goruntuyu pekistiriyor ama durum bazilarinin abarttigi kadar vahim da degil. nitekim kitapta geçmiste kirdigi ya da polemige girdigi bazi insanlardan satirlar boyunca ozur diliyor vs...
uçuncusu de her zaman defans futbolu oynattigi yalani. 2001/2002 sezonunda leiria gibi bir takima bile hucum futbolu oynatmis ve basarisinin sonucunda buyuk kulupleri pesinden suruklemistir. saglam takim sevdigi, kolay kolay gol yemedigi dogrudur, ama "mourinho çanakkale geçilmez oynatiyo bea" demek de en hafif tabirle cehaletten baska bir sey degildir. kitap biraz eski fakat bu durum serie a'da bile degismedi, yakindan takip edenler bilir inter'in nasil etkili hucum ettigini, gol sayilarini vs...
mourinho gerçekten enteresan (bkz: omer urundul) ve her ne kadar "saglam takim" olayini bazen abartsada, saga sola laf atsa da ben bu adami seviyorum.
birincisi bu adami seversiniz sevmezsiniz o ayri konu, ama cidden ne yaptigini ve ne istedigini çok iyi bilen bir adam. teknik direktorlugun ne kadar zor ve onemli bir meslek oldugunun en basindan beri farkinda ve kendini ona gore egitti. yaptigi incelemeler, her detaya maksimum onem vermesi, oyunculari ile olan samimi -gerçek anlaminda- iliskisi bugune dek yasadigi basarilari net bir sekilde açikliyor.
ikincisi kendisine verilmeye çalisilan "kuçuk daglari ben yarattim-burnumdan kil aldirmam" goruntusu tamami ile dogru degil. evet kendisi de açiklamalariyla bu goruntuyu pekistiriyor ama durum bazilarinin abarttigi kadar vahim da degil. nitekim kitapta geçmiste kirdigi ya da polemige girdigi bazi insanlardan satirlar boyunca ozur diliyor vs...
uçuncusu de her zaman defans futbolu oynattigi yalani. 2001/2002 sezonunda leiria gibi bir takima bile hucum futbolu oynatmis ve basarisinin sonucunda buyuk kulupleri pesinden suruklemistir. saglam takim sevdigi, kolay kolay gol yemedigi dogrudur, ama "mourinho çanakkale geçilmez oynatiyo bea" demek de en hafif tabirle cehaletten baska bir sey degildir. kitap biraz eski fakat bu durum serie a'da bile degismedi, yakindan takip edenler bilir inter'in nasil etkili hucum ettigini, gol sayilarini vs...
mourinho gerçekten enteresan (bkz: omer urundul) ve her ne kadar "saglam takim" olayini bazen abartsada, saga sola laf atsa da ben bu adami seviyorum.
