51047
“ querido maestro gheorghe hagi,
ona koca ayak izlerinin üzerinde yürüdüğünü bilenlerin tevazusu ile yazıyorum.
bugün birçok kişi rekordan, sayılardan ve istatistiklerden bahsediyor. ben daha büyük bir şeyden bahsetmeyi tercih ederim: miras.
markanı yenmek seni yenmek anlamına gelmez çünkü sadece goller bırakmadın, kimlik, karakter, gurur bıraktın. galatasaray'ı büyük, korkulan, saygı duyulan olduğuna inandırdın. bu kulübün sonsuza kadar sevildiğini bütün bir ülkenin anlamasını sağladın.
hepimizden önce metin oktay vardı.
galatasaray olmanın ne demek olduğunu öğreten isim.
bu tişörtü şerefe, tutkuya, kadere çeviren kişi.
bu mirası alıp başka bir boyuta taşıdın.
ve bu sayede, sonra gelenler burada sadece futbol oynanmadığını anladık: burada bir hikaye savunuluyor.
bugün bana türkiye'nin idolü olduğumu söylüyorlar.
beni oynarken izledikleri için galatasaraylı olan çocuklar var.
bu formayla yeniden futbola aşık olan yetişkinler var.
size çok basit ve içten bir şey söylediğimde bana inanın:
bu aşk benimle başlamadı.
metin oktay ile başladı.
seninle büyüdü.
ve ben de devam ettirme onurunu kazandım.
bu tutkuyu ben yaratmadım. bana miras kaldı.
ve en büyük sorumluluğum ona bakmak, onurlandırmak ve yeni nesillerde yetişmesini sağlamaktı.
bugün tüm bir nesil "galatasaraylıyım" demekle gurur duyuyorsa, bu sizin gibi devlerin ilk olarak bu kalkanın sadece yetenekle değil, karakterle ve ruhla savunulduğunu öğrettiği içindir.
ıdol olmak önemli goller atmak değildir.
idol olmak insanların hafızasında kalmaktır.
ve bunda, usta, sen de sonsuza kadar kalacaksın.
eğer bugün adım onunkinin yanında yazılmışsa, bunu büyük bir onur olarak kabul ediyorum. çünkü sizin gibi bir efsaneyle bir sayfayı paylaşmak kutlanmayacak bir şeydir: minnettarlıktır.
her şey için teşekkürler.
olan her şey için teşekkürler.
bugün yürümek ayrıcalığına sahip olduğum yolu inşa ettiğiniz için teşekkürler.
sonsuz hayranlık, saygı ve minnetle,
(bkz: mauro icardi)
gheorghe hagi’ye saygılarını sunduğu instagram postu.
ona koca ayak izlerinin üzerinde yürüdüğünü bilenlerin tevazusu ile yazıyorum.
bugün birçok kişi rekordan, sayılardan ve istatistiklerden bahsediyor. ben daha büyük bir şeyden bahsetmeyi tercih ederim: miras.
markanı yenmek seni yenmek anlamına gelmez çünkü sadece goller bırakmadın, kimlik, karakter, gurur bıraktın. galatasaray'ı büyük, korkulan, saygı duyulan olduğuna inandırdın. bu kulübün sonsuza kadar sevildiğini bütün bir ülkenin anlamasını sağladın.
hepimizden önce metin oktay vardı.
galatasaray olmanın ne demek olduğunu öğreten isim.
bu tişörtü şerefe, tutkuya, kadere çeviren kişi.
bu mirası alıp başka bir boyuta taşıdın.
ve bu sayede, sonra gelenler burada sadece futbol oynanmadığını anladık: burada bir hikaye savunuluyor.
bugün bana türkiye'nin idolü olduğumu söylüyorlar.
beni oynarken izledikleri için galatasaraylı olan çocuklar var.
bu formayla yeniden futbola aşık olan yetişkinler var.
size çok basit ve içten bir şey söylediğimde bana inanın:
bu aşk benimle başlamadı.
metin oktay ile başladı.
seninle büyüdü.
ve ben de devam ettirme onurunu kazandım.
bu tutkuyu ben yaratmadım. bana miras kaldı.
ve en büyük sorumluluğum ona bakmak, onurlandırmak ve yeni nesillerde yetişmesini sağlamaktı.
bugün tüm bir nesil "galatasaraylıyım" demekle gurur duyuyorsa, bu sizin gibi devlerin ilk olarak bu kalkanın sadece yetenekle değil, karakterle ve ruhla savunulduğunu öğrettiği içindir.
ıdol olmak önemli goller atmak değildir.
idol olmak insanların hafızasında kalmaktır.
ve bunda, usta, sen de sonsuza kadar kalacaksın.
eğer bugün adım onunkinin yanında yazılmışsa, bunu büyük bir onur olarak kabul ediyorum. çünkü sizin gibi bir efsaneyle bir sayfayı paylaşmak kutlanmayacak bir şeydir: minnettarlıktır.
her şey için teşekkürler.
olan her şey için teşekkürler.
bugün yürümek ayrıcalığına sahip olduğum yolu inşa ettiğiniz için teşekkürler.
sonsuz hayranlık, saygı ve minnetle,
(bkz: mauro icardi)
gheorghe hagi’ye saygılarını sunduğu instagram postu.
