15974
nasıl ki kendisinin gelişi galatasaray çağının başlangıcı oldu gidişi de bu dönemin kapanışı olacak gibi.
kendisi ve taraftar ile yazılan hikaye tüm dünyaya sıçradı. tüm dünya 50bin adamın tek bir ağızdan stadı yıkarak şarkı söyledi. herkes bu ortama bu sevgiye bu atmosfere hayran kaldı. gösterilen bu sevgiye ilgiye aşık oldu. bugün osimheni para versen de alamazken burda kalmasının sebebi galatasarayın dünya kulübü olması değil işte tam da bu sevgidir. sanenin gidebileceği onca kulüp varken bizi seçmesi…
burda bazı fazla rasyonel? takılan arkadaşlar galatasarayı real madrid görmekte. bazen aynada kendimizi olmadığımız gibi görmeyi severiz. biz bir gün real madrid olacaksak bu tarz sevgi hikayeleriyle, bağlılıkla, aidiyetle olabiliriz. bizim ülkede çünkü real madridle yarışacak bir bütçe yok. madridin bütçesi tüpraşta yoktur hatta. he ama sevgiyle olmayacak adamları getiririz, sevgiyle bir çağı başlatabiliriz.
kulüp başkanı gibi üst telden biletini keselim havalarına girmeye de gerek yok. evet icardi son dönemde beklentimizin çok aşağısında kaldı. çünkü bizim süperstarımız ve beklentimiz hep yüksekti.
ama yine de böylesi bir negatiflik yaşanmamalıydı. bu duruma gelmemeliydi. gidecekse de saygıyla sevgiyle gitmeliydi.
adam golleri takarken romaya uçuşu, wandayla barışmaya gidişi sorun değildi, sen yeter ki git bi rahatla deniyordu. ne zaman ki sakatlıktan sonra oyunu geriledi herşeyi dikkat çeker oldu. kendini bilmez taraftarların çoluk çocuğuna kadar da laf söylemesi iyice olayı bu noktaya getirdi.
şimdi olası bir osimhen ayrılığı ki ben sene sonu gideceğini düşünüyorum, ardından icardinin gidişi ile de hikayesi olan bir takım kalmayacak. ne kendisine şarkılar söylenen bir adam ne de ikonik bir futbolcu olacak takımda. sane de kalacak mı zannediyorsunuz?
kendisinin gönderilme süreci bence gerileme dönemi şu an. avrupa kendimizi gördüğümüz yerde değiliz. zannettiğimiz gibi bir takım değilmişiz. “galatasaray büyük ama daha büyük takım yapacağız” gibi bir vizyon sahibi terbiyesizce gönderiliyor ve gelen avrupa neticeleri de maalesefki büyüklüğe olan inancı törpülüyor.
bu yüzden icardi ayrılığı ile de zannediyorum ki çöküş dönemine gireceğiz gibi. hissim bu yönde.
zamana not olarak dursun burda umarım yanılırım.
kendisi ve taraftar ile yazılan hikaye tüm dünyaya sıçradı. tüm dünya 50bin adamın tek bir ağızdan stadı yıkarak şarkı söyledi. herkes bu ortama bu sevgiye bu atmosfere hayran kaldı. gösterilen bu sevgiye ilgiye aşık oldu. bugün osimheni para versen de alamazken burda kalmasının sebebi galatasarayın dünya kulübü olması değil işte tam da bu sevgidir. sanenin gidebileceği onca kulüp varken bizi seçmesi…
burda bazı fazla rasyonel? takılan arkadaşlar galatasarayı real madrid görmekte. bazen aynada kendimizi olmadığımız gibi görmeyi severiz. biz bir gün real madrid olacaksak bu tarz sevgi hikayeleriyle, bağlılıkla, aidiyetle olabiliriz. bizim ülkede çünkü real madridle yarışacak bir bütçe yok. madridin bütçesi tüpraşta yoktur hatta. he ama sevgiyle olmayacak adamları getiririz, sevgiyle bir çağı başlatabiliriz.
kulüp başkanı gibi üst telden biletini keselim havalarına girmeye de gerek yok. evet icardi son dönemde beklentimizin çok aşağısında kaldı. çünkü bizim süperstarımız ve beklentimiz hep yüksekti.
ama yine de böylesi bir negatiflik yaşanmamalıydı. bu duruma gelmemeliydi. gidecekse de saygıyla sevgiyle gitmeliydi.
adam golleri takarken romaya uçuşu, wandayla barışmaya gidişi sorun değildi, sen yeter ki git bi rahatla deniyordu. ne zaman ki sakatlıktan sonra oyunu geriledi herşeyi dikkat çeker oldu. kendini bilmez taraftarların çoluk çocuğuna kadar da laf söylemesi iyice olayı bu noktaya getirdi.
şimdi olası bir osimhen ayrılığı ki ben sene sonu gideceğini düşünüyorum, ardından icardinin gidişi ile de hikayesi olan bir takım kalmayacak. ne kendisine şarkılar söylenen bir adam ne de ikonik bir futbolcu olacak takımda. sane de kalacak mı zannediyorsunuz?
kendisinin gönderilme süreci bence gerileme dönemi şu an. avrupa kendimizi gördüğümüz yerde değiliz. zannettiğimiz gibi bir takım değilmişiz. “galatasaray büyük ama daha büyük takım yapacağız” gibi bir vizyon sahibi terbiyesizce gönderiliyor ve gelen avrupa neticeleri de maalesefki büyüklüğe olan inancı törpülüyor.
bu yüzden icardi ayrılığı ile de zannediyorum ki çöküş dönemine gireceğiz gibi. hissim bu yönde.
zamana not olarak dursun burda umarım yanılırım.
