• 2
    kısa süren okçuluk yaşamımda öğrendiklerimi size anlatayım;

    *bir kere son derece monoton bir spordur, bayağı bir insan beraber atış yaparsınız ancak aslında herkes bireysel takılır. bu açıdan bir süre sonra bayar, at vur at vur nereye kadar dersiniz.

    *ok üç parmakla tutulur yaya yerleştirilir, yayın üstünde deri vardır yoksa el kesilir, omuzlar ile parmaklar aynı hizada olur ve ne rahat ne de kendini kasmadan bir duruş pozisyonunda atış yapılır.

    *herkes atışını tamamlamadan gidip hedeften okları toplamaya yeltenirsen okları bir tarafına yersin. tehlikelidir, dikkatin dağılmaması lazım, yoksa ambulans çağrılır.

    *aynı zamanda sol kolun üstüne koruyucu yerleştirmeden atış yaparsanız, ya da koruyucu kayarsa kola çarpan yay yüzünden kolunuz morarır, bir kere de birşey olmaz, ancak birkaç kereden sonra yayı tutamaycak duruma gelebilirsiniz.

    *hedefe odaklanırken tam ortaya nişan alınmaz çünkü nişangah ile ok arasında mesafe olur, ortanın az biraz üstüne nişan almak hedefi ortadan vurmanıza yardımcı olur, zira eğik atış denen bir hadise var sonuçta ok havada dümdüz gitmiyor, ama hedefe çok yakınsanız ortaya nişan alınabillir.

    *yayın gerginliği kişiden kişiye ayarlanır, sonuçta atış yaparken yay titrerse ok saçmasapan yerlere gidebilir ve hedefe gitmeyen ok eğer salondaysanız duvara çarpar ve yamulup kullanılamaz hale gelir.

    sonuç olarak azami dikkat ister, laubaliliğe gelmez alimallah alırsınız birini aşağı, bu kadar. spor dolu günler dilerim.
App Store'dan indirin Google Play'den alın