5577
acıların takımı.
fenerbahçenin (fb kırmak üzere iken tanımlanan rekorlar komedisi) bir zamanlar çok yaptığı şeyi şu an kendileri yapıyor: özel durumlarda çok kısa zamana ait özel şartlarda sağlanmış bazı iyi istatistiki sonuçları gösterip futbol tarihinin tümüne yansıtarak sanki kulüp genelinde çok başarılı imiş sonucu çıkarmak. konuyu böyle uç örneklerle anlatırsak bazıları da çıkar 8-0 liverpool yenilgisini gösterip bjk, avrupa’da en kötü, en rezil, en yakışmayan takımdır der geçer. ne öncekiler doğru, ne bu doğru.
beşiktaş eskiden kendi futbolcusunu üretip kendi takım omurgasını kurardı ve eklenen bazı iyi yabancılarla kısa dönemlerde başarılı olurdu. ama camia olarak artık esas yatırımı algıya yapıyor. trol orduları, onların medya ayakları, kamu ve özel televizyonlardaki destekçileri zaman zaman da çok ahlaksızca, çirkince, organize olarak algıyı biçimlendirmeye oynadılar. ama bu daha çok kendi kitlesini kandırıp işin özünden uzaklaştırdı: kulüp kötü yönetiliyor, altyapı verimsiz ve çıkanıda elde tutamıyor, tarihinde uefa’da tescilli şike lekesi var,
sergenle son yaşadıkları şampiyonlukta bile hatayspor maçı lekesi var, borç had safhada, takım yaşlı ve dengesiz.
feneri salıncakta uyutup galatasaray’ı algıyla aşağı çekerek başarıya ulaşmak. bu mu yani bütün strateji?
gerçekçi yabancı antrenörler geliyor “ düzelmesi için en az 4-5 transfer sezonu lazım” diyor, tinersevenler isyanda.
gene gerçekçi olarak, kendini bilip 4-6-0 la topu rakibe bırakıp oynuyor, “vay efendim, bjk böyle oynar mı?” .
işte bunlar hep, temelsiz algı bombardımanından ötürü kendini bir halt sanmak.
fenerbahçenin (fb kırmak üzere iken tanımlanan rekorlar komedisi) bir zamanlar çok yaptığı şeyi şu an kendileri yapıyor: özel durumlarda çok kısa zamana ait özel şartlarda sağlanmış bazı iyi istatistiki sonuçları gösterip futbol tarihinin tümüne yansıtarak sanki kulüp genelinde çok başarılı imiş sonucu çıkarmak. konuyu böyle uç örneklerle anlatırsak bazıları da çıkar 8-0 liverpool yenilgisini gösterip bjk, avrupa’da en kötü, en rezil, en yakışmayan takımdır der geçer. ne öncekiler doğru, ne bu doğru.
beşiktaş eskiden kendi futbolcusunu üretip kendi takım omurgasını kurardı ve eklenen bazı iyi yabancılarla kısa dönemlerde başarılı olurdu. ama camia olarak artık esas yatırımı algıya yapıyor. trol orduları, onların medya ayakları, kamu ve özel televizyonlardaki destekçileri zaman zaman da çok ahlaksızca, çirkince, organize olarak algıyı biçimlendirmeye oynadılar. ama bu daha çok kendi kitlesini kandırıp işin özünden uzaklaştırdı: kulüp kötü yönetiliyor, altyapı verimsiz ve çıkanıda elde tutamıyor, tarihinde uefa’da tescilli şike lekesi var,
sergenle son yaşadıkları şampiyonlukta bile hatayspor maçı lekesi var, borç had safhada, takım yaşlı ve dengesiz.
feneri salıncakta uyutup galatasaray’ı algıyla aşağı çekerek başarıya ulaşmak. bu mu yani bütün strateji?
gerçekçi yabancı antrenörler geliyor “ düzelmesi için en az 4-5 transfer sezonu lazım” diyor, tinersevenler isyanda.
gene gerçekçi olarak, kendini bilip 4-6-0 la topu rakibe bırakıp oynuyor, “vay efendim, bjk böyle oynar mı?” .
işte bunlar hep, temelsiz algı bombardımanından ötürü kendini bir halt sanmak.
