1008
25.şampiyonluğumuzu ilan etmişiz. bu zat (eğer hala koltukta ve cesaret edebilmişse) stadımıza gelmiş. asy yine bayram yeri. stad girişinde bekletiliyor ve listeden adı kontrol ediliyor. tam mızırdayacak hop içeri buyur ediliyor. tff başkanı sıfatıyla protokolde en önde oturacağım diye geliyor, bir bakıyor ki en önde bütün eski başkanlar ve şimdiki yönetim oturuyor. hepsi yakmış puroları kahkaha atıyorlar ve gs tv'ye röportaj veriyorlar. bu gelince kimse hareketlenmiyor. kimse hoşgeldin demeyi bırakın selam bile vermiyor. bir görevli kendisini yönlendiriyor. bir bakıyor ki 2.ve 3. sıra dahi eski yöneticiler ve eski futbolcularla dolu. arka sıralarda gösterdikleri koltuklara oturuyorlar yanındakilerle. bütün kutlama izletttiriliyor kendisine.
sıra kupa törenine geliyor. sahaya yönetimden kimse inmiyor. bu yanında birkaç kişiyle görevliler ve stad müdürüyle iniyor sahaya. muslera ve icardi kupayı bu uzatamadan elinden çekiyorlar ve icardi ayhan akman'ın tüpçüyü ittiği gibi bunu itiyor. kupayı kaldırıp eğlenmeye başlıyor futbolcular. taraftar coşuyor. staddan çıkan o ses, o ışık oyunları. gözler kör, kulaklar sağır... o karambolde aralarda kayboluyor bu zat ve yanındakiler. karanlıkta kayboluyorlar. gören de olmuyor sonra. kimi erenlere karıştığını yazıyor twitterda kimi gizlice ambulansın yanında yürüyüp gittiğini.
gören, duyan olmuyor bir süre. unutulup gidiyor. yıllar sonra antalya'da işlettiği bir kafenin kasasında otururken farkediyor iki renktaş. o mu bu mu derken kafenin önüne park eden bir motorcuyu uyarmak için kalktığında emin oluyorlar o olduğundan. "motorunu buraya bırakırsan bunun sonuçları olur!" diyor motorcuya. delikanlı bir motoruna bakıyor bir de bu değnekçi kılıklı kafe işletmecisine. "değmez," diyor içinden, "kim bilir arkasında kim var bu değnekçinin? bugün değmez..." iki adım yaklaşıyor kafeciye doğru, "abi senin makiyaton çok iyi dediler. denemeye geldim. bak bu da kameram youtube'a koyacağım." kafecinin yüzünde belli belirsiz bir gülümseme "aman efendim buyursunlar, buyursunlar! makiyatomuz çok meşhur. bak bir dene, başka yerde içemeyeceksin bir daha." diyerek motorcuyu içeri davet ediyor. "motor da heybetliymiş" diyor kafeci, "uzun yola mı çıkıyorsun kahveyi içtikten sonra yoksa?" motorcunun yüzü aydınlanıyor, "sayılır," diyor "önce yandaki gsstore'dan bayrak alacağım. ardından eskişehir üzerinden istanbul. yarınki 38.şampiyonluk kutlamalarına katılacağım."
gözleri büyüyor kafecinin. titremeye başlıyor. " defol!" diyor "defoool, burda da buldular beni. defol, defol git burdan. yeter, yeter. bayrağını motorunu da al git. dükkanın önü kapandı. defol, buldular, defol, geldiler, burdalar, defol, defol..."
çıldırıyor kafeci. mutfağa doğru kaçıyor. iki renktaşımız kendi hesaplarını ödeyip genç motorcuya anlatıyor kim olduğunu kafecinin. gülerek çıkıyorlar kafeden. yolcu ediyorlar genç renktaşlarını.
kendisi hakkında bir hayalimiz olan mevcut tff başkanı.
sıra kupa törenine geliyor. sahaya yönetimden kimse inmiyor. bu yanında birkaç kişiyle görevliler ve stad müdürüyle iniyor sahaya. muslera ve icardi kupayı bu uzatamadan elinden çekiyorlar ve icardi ayhan akman'ın tüpçüyü ittiği gibi bunu itiyor. kupayı kaldırıp eğlenmeye başlıyor futbolcular. taraftar coşuyor. staddan çıkan o ses, o ışık oyunları. gözler kör, kulaklar sağır... o karambolde aralarda kayboluyor bu zat ve yanındakiler. karanlıkta kayboluyorlar. gören de olmuyor sonra. kimi erenlere karıştığını yazıyor twitterda kimi gizlice ambulansın yanında yürüyüp gittiğini.
gören, duyan olmuyor bir süre. unutulup gidiyor. yıllar sonra antalya'da işlettiği bir kafenin kasasında otururken farkediyor iki renktaş. o mu bu mu derken kafenin önüne park eden bir motorcuyu uyarmak için kalktığında emin oluyorlar o olduğundan. "motorunu buraya bırakırsan bunun sonuçları olur!" diyor motorcuya. delikanlı bir motoruna bakıyor bir de bu değnekçi kılıklı kafe işletmecisine. "değmez," diyor içinden, "kim bilir arkasında kim var bu değnekçinin? bugün değmez..." iki adım yaklaşıyor kafeciye doğru, "abi senin makiyaton çok iyi dediler. denemeye geldim. bak bu da kameram youtube'a koyacağım." kafecinin yüzünde belli belirsiz bir gülümseme "aman efendim buyursunlar, buyursunlar! makiyatomuz çok meşhur. bak bir dene, başka yerde içemeyeceksin bir daha." diyerek motorcuyu içeri davet ediyor. "motor da heybetliymiş" diyor kafeci, "uzun yola mı çıkıyorsun kahveyi içtikten sonra yoksa?" motorcunun yüzü aydınlanıyor, "sayılır," diyor "önce yandaki gsstore'dan bayrak alacağım. ardından eskişehir üzerinden istanbul. yarınki 38.şampiyonluk kutlamalarına katılacağım."
gözleri büyüyor kafecinin. titremeye başlıyor. " defol!" diyor "defoool, burda da buldular beni. defol, defol git burdan. yeter, yeter. bayrağını motorunu da al git. dükkanın önü kapandı. defol, buldular, defol, geldiler, burdalar, defol, defol..."
çıldırıyor kafeci. mutfağa doğru kaçıyor. iki renktaşımız kendi hesaplarını ödeyip genç motorcuya anlatıyor kim olduğunu kafecinin. gülerek çıkıyorlar kafeden. yolcu ediyorlar genç renktaşlarını.
kendisi hakkında bir hayalimiz olan mevcut tff başkanı.
